Τα τελευταία εικοσιτετράωρα πολύς λόγος γίνεται σχετικά με μία σελίδα που έκλεισε πριν καν ανοίξει στο facebook με τίτλο “ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΣΤΙΤΣΙΟΣ/ELDER PASTITSIOS”. Η σελίδα αυτή αναφερόταν στο γέροντα Παΐσιο και φτιάχτηκε για προφανείς σκοπούς. Γίνεται αρκετός λόγος λοιπόν σχετικά με την ελευθερία, αν αυτή έχει όρια ,αλλά και περί σεβασμού των θρησκευτικών πιστεύω των άλλων.
Διαβάζοντας στο διαδίκτυο την άποψη των κομμάτων ΣΥ.ΡΙΖ.Α και ΔΗΜ.ΑΡ. ένιωσα την ανάγκη να γράψω τον παρόν άρθρο καθότι ήρθαν στο μυαλό μου οι ανακοινώσεις των ίδιων κομμάτων πριν λίγο καιρό σχετικά με τον αποκλεισμό της αθλήτριας Παπαχρήστου από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του καλοκαιριού που μόλις πέρασε.
Μας λέει λοιπόν για τον Γέροντα “Παστίτσιο” στην ανακοίνωση του ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. “…Είναι απαράδεκτο στην Ελλάδα του 2012 να συλλαμβάνεται πολίτης εξαιτίας σατιρικού σχολιασμού σε προσωπική σελίδα σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης…” ο δε βουλευτής του Παπαδημούλης δηλώνει «Όταν ο νόμος εξισώνει την βλασφημία με την παιδεραστία, είναι άδικος. Θέλω να παραστώ ως μάρτυρας υπεράσπισης, του 27χρόνου που συνελήφθη». Η ΔΗ.ΜΑΡ. μας ανακοινώνει: “…αντίκειται στην ελευθερία του λόγου, όπως το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου την έχει ορίσει: η ελευθερία του λόγου δεν πρέπει να περιορίζεται σε ιδέες και πληροφορίες ευρείας αποδοχής, αλλά να περιλαμβάνει και αυτές που αντιβαίνουν στις κυρίαρχες αντιλήψεις».
Ας ανατρέξουμε όμως να θυμηθούμε τι άποψη είχαν για την συμμετοχή της Παπαχρήστου στους Ολυμπιακούς η οποία τελικά αποκλείστηκε επειδή είχε κάνει την εξής ανάρτηση: «Με τόσους Αφρικανούς στην Ελλάδα, τουλάχιστον τα κουνούπια του Δυτικού Νείλου θα τρώνε σπιτικό φαγητό». Η ΔΗ.ΜΑΡ . υποστήριξε “…Η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή το λιγότερο που μπορεί να κάνει είναι να ανακαλέσει τώρα την κυρία Βούλα Παπαχρήστου από τους Ολυμπιακούς Αγώνες” και ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α είχε πάρει τη θέση πως “ο αποκλεισμός ήταν αναγκαίος και επιβεβλημένος”. (τα link για επιβεβαίωση των παραπάνω εύκολα μπορείτε να τα βρείτε στο διαδίκτυο. εγώ τα παραλείπω για να μη θεωρηθεί ως διαφήμιση άλλων διαδικτυακών σελίδων.)
Και γεννώνται τα εύλογα ερωτήματα:
• Γιατί στη μία περίπτωση τα κόμματα αυτά δεν κάνουν λόγο για ελευθερία σκέψης και λόγου, αλλά στην δεύτερη την υπερασπίζονται σθεναρά;
• Γιατί στη μία περίπτωση μιλούν για σάτιρα ενώ στην άλλη για ρατσισμό;
• Γιατί στη μία περίπτωση ζητούν την παραδειγματική τιμωρία της αθλήτριας ενώ στην άλλη θεωρούν ακραία την δίωξη του διαχειριστή της σελίδας;
• Μήπως νομίζουν πως ο ελληνικός λαός στον οποίο απευθύνονται έχει μικρή μνήμη ή ότι έχει περιορισμένη κριτική σκέψη έτσι ώστε να μην μπορεί να διακρίνει ότι κρίνουν με δύο μέτρα και δύο σταθμά; (Αν έκριναν αντικειμενικά, ή θα υποστήριζαν ,στο όνομα της ελευθερίας χωρίς όρια, και το σχόλιο της αθλήτριας ή θα έπαιρναν σαφή θέση και κατά του δημιουργού της εν λόγω σελίδας για τον Γέροντα Παΐσιο).
Επειδή όμως δεν έχω σκοπό να πάρω θέση στις ειδικές αυτές περιπτώσεις αλλά σκοπό έχω μέσα από αυτές τις αντιφατικές δηλώσεις των κομμάτων αυτών να πω την άποψή μου περί ελευθερίας, κλείνοντας επισημαίνω:
• Ελευθερία δεν σημαίνει ασυδοσία. “Μέτρον άριστον” έλεγαν και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι καθώς απόλυτη ελευθερία δεν σημαίνει “κάνω ότι θέλω”, στην πραγματικότητα σημαίνει είμαι ανεκτικός, δηλαδή σέβομαι την διαφορετικότητα του συνανθρώπου μου ως προς εμέ.
• Η ελευθερία έχει όρια. Τα όρια αυτά βρίσκονται εκεί όπου κάποιος στο όνομα της ελευθερίας του θίγει τον άλλον και την ελευθερία του μέσα από τα λόγια ή τις πράξεις του. Εκεί είναι που πρέπει μέσα από τη σημαντικότερη αρετή του ανθρώπου ,τη διάκριση, να βάζουμε φρένο.
• Η ελευθερία μην ξεχνάμε έχει μία δίδυμη αδελφή, την ευθύνη!
Αλατσάς Γεώργιος
