Θεμελίωση

Υπάρχει στον κόσμο μια πανέμορφη αρχόντισσα με εντυπωσιακή εμφάνιση. Είναι η όψη της ακτινοβόλα και η ματιά της τόσο διαπεραστική, ώστε να φθάνει μέσα στην καρδιά των ανθρώπων.

Παρά την ηλικία της μοιάζει σαν να γεννήθηκε χθες. Είναι πάντα νέα. Στην εμφάνισή της οι πολλοί έκλεισαν τα μάτια τους, γιατί δεν άντεχαν την ομορφιά της και στην συνέχεια έφυγαν από κοντά της γιατί ενοχλούνταν από τη λάμψη της και γιατί ήταν «ασήκωτη και βλεπόμενη».

Μερικοί, λίγοι αλλά εκλεκτοί, την θαύμασαν, πίστεψαν στην αξία της, ελκύστηκαν κοντά της και εδήλωσαν ισόβια αφοσίωση με όποια συνέπεια και αν είχε αυτή η δήλωσή τους.

Και εκείνη αφού τους αφαίρεσε τη φθαρτή και ψεύτικη ενδυμασία τους, τους έντυσε με θεοΰφαντη άφθαρτη απαστράπτουσα στολή.

Το όνομά της που το σέβονται οι άγγελοι και στο άκουσμά του υποκλίνονται οι σοβαροί άνθρωποι είναι Α Γ Α Π Η .

Γεννήθηκε μαζί με τον Χριστό δύο χιλιάδες χρόνια πριν από μάς. Είναι η νέα Αγάπη, η καινή, η καινούργια όπως την ονόμασε ό ίδιος ό Κύριος.

Δεν μοιάζει με εκείνη που υπήρχε πριν έρθει ό Σωτήρας στον κόσμο. Εκείνη ήταν μυωπική, αδύνατη, και περιοριζόταν στους φίλους, στους ομοεθνείς και ομοθρήσκους και δεν πλησίαζε ποτέ, προς το μέρος των εχθρών.

Δεν έχει σχέση με εκείνη τη φθηνή τού πεζοδρομίου και με την άλλη, που την υπαγορεύει το συμφέρον και η ιδιοτέλεια. «Παν ότι λάμπει δεν είναι χρυσός».

Ή πραγματική, η νέα Αγάπη δεν περιορίζεται στα ωραία λόγια, αλλά προχωρεί χωρίς δισταγμό, στα αξιοθαύμαστα έργα. Δεν περιορίζεται στα εύκολα, αλλά προχωρεί ακάθεκτη στα δύσκολα, που φθάνουν μέχρι τη θυσία. Δεν κάνει την εμφάνισή της μόνο, όταν την βλέπουν οι άνθρωποι, αλλά και όταν απομακρύνονται οι χειροκροτητές. Δεν παρουσιάζεται μόνο την ημέρα που την παρακολουθούν οι πολλοί, αλλά και την νύχτα που όλοι κοιμούνται. Δεν απλώνει το χέρι της για να θωπεύσει ευεργετικά μόνο τους συγγενείς και τους φίλους, αλλά σκορπίζει την αποτελεσματική βοήθεια και στους αντιπάλους.

Εμφανίζεται με μύριους τρόπους. Άλλοτε με ένα αληθινό, κρυστάλλινο, οικοδομητικό λόγο. Άλλοτε με μια επίσκεψη στον άρρωστο, στον κατάκοιτο, στον ηλικιωμένο και μοναχικό, που έχει για τροφή τα δάκρυά του και για συντροφιά την μοναξιά του. Εμφανίζεται άλλοτε με την προσφορά ενός γλυκού, ενός πιάτου καλομαγειρευμένου φαγητού και άλλοτε με την προσφορά ενός πολύχρωμου λουλουδιού που μοσχοβολάει. Εμφανίζεται άλλοτε με την προσφορά ενός ποσού, από το περίσσευμα ή από το υστέρημα και άλλοτε με την περιποίηση και καθαριότητα τού δωματίου, με το πλύσιμο και σιδέρωμα των ρούχων και με την εξασφάλιση των παυσίπονων και θεραπευτικών φαρμάκων ενός ανθρώπου μοναχικού. Κάποτε δίδει το παρόν με ένα μόνο λογισμό που γονιμοποιεί τη σκέψη και γεννάει την πράξη. Άλλοτε με ένα δάκρυ της δίδει κουράγιο και άλλοτε με τη σιωπή της δίδει παρηγοριά. Άλλοτε η προσφορά της είναι συμβολική και άλλοτε σημαντική, πάντοτε όμως απαραίτητη και καθοριστική. Αλλοίμονο από την κοινωνία αν ψυγεί η αγάπη ή το χειρότερο, αν πεθάνει η Αγάπη.

Ή Αρχόντισσα αυτή είναι εκείνη που μπροστά από μερικούς μήνες συγκλόνισε την καρδιά δυο ανθρώπων που ζουν σ’ αυτό το όμορφο χωριό και το στολίζουν με την ευεργετική παρουσία τους. Συγκλόνισε την καρδιά τού Μιχάλη Τσιγκούνη και τής εκλεκτής συζύγου του Ζωής και εδώρισαν στην Ιερά Μητρόπολή μας το καλύτερό τους ελαιοπερίβολο, που μάλιστα εφέτος είναι εντυπωσιακά κατάφορτο από τον καρπό, εκτάσεως 40 στρεμμάτων, με σκοπό εδώ ν’ ανεγερθεί ένα Ίδρυμα που θα στεγάσει αστέγους γέροντες και συμπαθείς γερόντισσες, που στερήθηκαν στη ζωή τους πολλά και στα γηρατειά τους όλα.

Ισόβια η ευγνωμοσύνη μας για την μεγάλη τους δωρεά και για ότι άλλο θα επακολουθήσει. Την πράξη τους, που είναι γενναία, τραγούδι θα την κάνομε και θα το τραγουδάμε συνέχεια εμείς κληρικοί και λαϊκοί και οι γενεές που έρχονται.

Εύχομαι να έχουν υγεία και μακροημέρευση για να χαρούν όχι μόνο την θεμελίωση, όπως σήμερα, αλλά και τα εγκαίνια τού Ιδρύματος και να ευφρανθούν οι καρδιές τους από την σωστή του λειτουργία.

Όμως το ερώτημα «τι εστίν ευάρεστον τω Κυρίω» δηλαδή τι θέλει ό Θεός, εν προκειμένω είναι δηλαδή θέλημά του να γίνει αυτό το ίδρυμα; με απασχόλησε και με εβασάνισε θα έλεγα για πολύ. Είναι αμετακίνητη η θέση μου και το έχω διακηρύξει και άλλοτε, ότι όταν ένα έργο το θέλει ό Θεός και το εγκρίνει ό Ουρανός, τότε οπωσδήποτε αρχίζει, γρήγορα τελειώνεται και άριστα λειτουργεί.

Για τον λόγο αυτό, από την ημέρα που επίμονα ό κ. Τσιγκούνης διετύπωσε την επιθυμία τής δημιουργίας στην Ελίκα μιας μικρής μονάδας περίθαλψης ηλικιωμένων ατόμων εγώ δεν ησύχασα και ούτε έδωκα από την αρχή την συγκατάθεσή μου φανερά. Έγινε πόθος τής καρδιάς μου η δημιουργία τού Ιδρύματος, αλλά δεν έλεγα το ναι εύκολα, γιατί περίμενα την απάντηση από Εκείνον που είναι αυτή τη στιγμή αοράτως παρών. Ανταλλάξαμε σκέψεις, επραγματοποιήσαμε συσκέψεις, είπαμε λόγια, εγράψαμε επιστολές και αυτά σε επίπεδο Νομού και Ιεράς Μητροπόλεως.

O Εφημέριος Ελίκας π. Νικόλαος υπερθεμάτιζε, ενώ ταυτόχρονα έβλεπα σύμφωνο το Νομάρχη μας κ. Φούρκα και τον από εδώ καταγόμενο Πρόεδρο τού Νομαρχιακού Συμβουλίου κ. Καλογεράκο και μαζί ένα πλήθος ανθρώπων, που μιλούσαν για την ανάγκη ανοικοδομήσεως αυτού τού Ιδρύματος, με ακαταμάχητα επιχειρήματα και με λαχτάρα που γινόταν ευχάριστα ενοχλητική.

Και εγώ ακόμη επερίμενα την έγκριση τού Θεού. Έβλεπα το τεράστιο κόστος για την κτηριακή ολοκλήρωση και τον τόπο μας μικρό και φτωχό. Συλλογιζόμουν, ότι και ένας μόνο έρανος στην περιοχή μας θα ήταν δύσκολος και ενοχλητικός αφού με την χωροταξική τοποθέτηση των 9 Ιδρυμάτων μας η κάθε περιοχή έχει αναλάβει ηθικά τουλάχιστον την φροντίδα για την συντήρηση εκείνου τού Ιδρύματος που την στολίζει και την εξυπηρετεί.

Συμμεριζόμουν ακόμη την οικονομική κρίση που έχει ξεσπάσει τα τελευταία χρόνια στην χώρα μας και στο Νομό μας και είχα λογισμούς αμφιβόλους για το μέλλον ενός επί πλέον ιδρύματος, χωρίς ν’ αποδυναμώνω την ελπίδα μου, που την έτρεφε η Πρόνοια τού Θεού και η υπόσχεση τού κ. Τσιγκούνη, για δωρεές δικές του, των οικείων του, των ομογενών μας, αλλά και των φιλανθρώπων κατοίκων αυτής τής ενορίας και τής περιοχής.

Και εγώ συνέχιζα να περιμένω την έγκριση τού Θεού που δεν άργησε να έλθει.

Ή Αρχόντισσα Αγάπη επεσκέφθη το λαμπρό και καταξιωμένο Ίδρυμα «ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΠ. ΝΙΑΡΧΟΣ» που άριστα λειτουργεί και πολυμερώς και πολυτρόπως ευεργετεί όλη τη Χώρα μας και προνομιακώς το Νομό μας, αφού από την όμορφη Βαμβακού καταγόταν ό αείμνηστος Μεγαλοεφοπλιστής Σταύρος Νιάρχος.

Είχα και δεν θα πάψω να έχω προ των οφθαλμών μου την σημαντική βοήθεια αυτού τού Εφοπλιστικού Ιδρύματος, που σαν σφραγίδα ανεξίτηλη τοποθετήθηκε σ’ όλα τα ιδρύματά μας, σε άλλα με μια συμβολική χορηγία και σ’ άλλα με μια σημαντική. Έβλεπα την σφραγίδα αυτή στο Άσυλο Ανιάτων Σπάρτης, στο Γηροκομείο Σπάρτης, στην Σχολή καταρτίσεως Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες Σπάρτης, στο Κέντρο Αποθεραπείας Σπάρτης, στο Κοινωνικό Πρόγραμμα τής Ιεράς Μητροπόλεως «Βοήθεια στο Σπίτι», στο Ίδρυμα Περιθάλψεως Ηλικιωμένων και Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες Μολάων, στο Ίδρυμα Περιθάλψεως Ηλικιωμένων και Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες Νεαπόλεως, στις Κατασκηνώσεις για 500 Μαθητές και Φοιτητές Ταϋγέτης και στις Κατασκηνώσεις Παλαιοκάστρου Νεαπόλεως για τα περιπατητικά άτομα με Ειδικές Ανάγκες, που μάλιστα αυτές οι τελευταίες είναι έργο ολόκληρο τού Ιδρύματος «ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΠ. ΝΙΑΡΧΟΣ».

Αυτή η πλούσια εμπειρία μου με παρακίνησε να στείλω ένα παρακλητικό έγγραφο και να ζητώ την οικονομική ενίσχυση για το θεμελιούμενο έργο. Και η απάντηση κρυστάλλινη, ξεκάθαρη, χαροποιός και καθοριστική δεν άργησε να έλθει.

Στο απαντητικό έγγραφο τού Ιδρύματος «ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΠ. ΝΙΑΡΧΟΣ» τής 15-11-2004, έγραφε το Διοικητικό Συμβούλιο. «Σεβασμιώτατε, είμαστε στην ευχάριστη θέση να σάς ενημερώσουμε, ότι οι Διευθυντές τού Ιδρύματος «ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΠ. ΝΙΑΡΧΟΣ» εγκρίναμε την δωρεάν προς την Ιερά Μητρόπολή σας όλου τού ποσού για την ανέγερση και τον εξοπλισμό ενός Οίκου Ευγηρίας στην περιοχή Ελίκας Βοιών στο Νότιο τμήμα τής Λακωνίας, όπως ακριβώς το ζητήσατε στην επιστολή σας . . . ».

Αυτή ήταν η απάντηση που περίμενα. Αυτή η απάντηση δεν άφηνε περιθώρια για δισταγμούς. Αυτή η γεμάτη αγάπη απάντηση, ήταν η υπογραφή, η σφραγίδα και η έγκριση τού Θεού γι’ αυτό το έργο.

Άπειρες οι δοξολογίες μας προς τον Πανάγαθο Θεό. Ισόβια η ευγνωμοσύνη προς το Ίδρυμα «ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΠ. ΝΙΑΡΧΟΣ» και εγκάρδιες οι ευχαριστίες μας στα αξιότιμα μέλη τής Ελληνικής Συμβουλευτικής Επιτροπής και προς τα άριστα και επίλεκτα μέλη τού Διοικητικού Συμβουλίου και μάλιστα προς τα φιλογενή παιδιά τού αειμνήστου Μεγαλοεφοπλιστή Σπύρο, Φίλιππο και Μαρία.

Ή ανάληψη από το εξονομασθέν Ίδρυμα όλης τής δαπάνης μέχρι την πλήρη αποπεράτωση τού κτιριακού συγκροτήματος είναι μια απάντηση τού Θεού στο ερώτημά μου αν πρέπει να δημιουργήσουμε και άλλη μια εστία αγάπης για την τρίτη ηλικία και για τα Άτομα με Ειδικές Ανάγκες, γιατί χωρίς την χρηματοδότηση τού έργου από τον εφοπλιστικό φορέα, θα ήταν αδύνατη η δημιουργία τού Γηροκομείου, που απαιτεί πολλά εκατομμύρια και αυτά από μια μικρή και φτωχή περιοχή και για περιορισμένο χρονικό διάστημα δεν συγκεντρώνονται εύκολα.

Δόξα λοιπόν στο Θεό και θερμές ευχαριστίες στο Ίδρυμα «ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΠ. ΝΙΑΡΧΟΣ» γιατί με τη δική του ενίσχυση σήμερα θεμελιώνουμε το σπίτι των συμπαθεστάτων συνανθρώπων μας. Εκείνων που δεν έχουν στον κόσμο κανέναν ή και εκείνων που έχουν παιδιά στην ξενιτιά. Κατασκευάζουμε την στέγη Αγάπης γι’ αυτούς που είναι ανίκανοι να αυτοεξυπηρετηθούν και τους βασανίζει η μοναξιά αφού και η Αγία Γραφή λέγει «Ουαί τω ενί», ό δε λαός μας ερμηνεύοντας και επεκτείνοντας την γραφή προσθέτει ότι «ούτε στον παράδεισο δεν κάνει κανείς μόνος του».

Ετοιμάζομε ένα χώρο όχι αποθέτη για άχρηστο υλικό, αλλά σωστό παραδεισένιο τόπο ανθρωποκεντρικό για να ζήσει με αξιοπρέπεια ό άνθρωπος τα τελευταία χρόνια τής ζωής του και για να γευθεί ότι εστερήθηκε και ότι τού είναι απαραίτητο και ότι τού πρέπει.

Θεμελιώνεται σήμερα γι’ αυτούς ένα γαλήνιο και υπήνεμο λιμάνι για να ξεκουρασθούν από τα ταξίδια που έκαναν στην ανθρωποθάλασσα που λέγεται ζωή αλλά και για να ωφεληθούν πνευματικά με μια ζωή μυστηριακή κοντά στο Θεό και στη φιλόστοργη αγκαλιά τής τοπικής μας Εκκλησίας. Θεμελιώνουμε ένα Ίδρυμα με προοπτική να εξελιχθεί σε πιλοτικό Γηροκομείο για όλη την Ελλάδα.

Εμείς το Διοικητικό Συμβούλιο τού Γηροκομείου και όλοι οι κάτοικοι τής περιοχής, μέχρι να ολοκληρωθεί κτιριακά και κυρίως από την έναρξη τής λειτουργίας του έχουμε χρέος να εξασφαλίσουμε τα απαραίτητα χρήματα για να μη λείψει τίποτε από εκείνους που θα στεγασθούν εδώ και θα θελήσουν να ζήσουν μέσα σε μια όμορφη ατμόσφαιρα οικογενειακή, πνευματική, κατά πάντα ανθρώπινη.

Εμείς πιασμένοι χέρι-χέρι θα βαδίσουμε το δρόμο τού καθήκοντος πεπεισμένοι, ότι Εκείνος που άνοιξε το δρόμο θα μάς δώσει την δύναμη να τον βαδίσουμε, Εκείνος που έβαλε επάνω στους ώμους ένα βαρύ Σταυρό θα γίνει Σίμων Κυρηναίος και θα μάς βοηθήσει να τον βαστάσουμε έως το τέλος.

Δεν θα ειπώ άλλα για την σημασία τού έργου επιφυλασσόμενος να διατυπώσω τα δέοντα την ημέρα των εγκαινίων που δεν θ’ αργήσουν, αφού η υπογραφείσα Συμφωνία με τον εργολάβο αναφέρει, ότι εντός ενός έτους από την έναρξη των εργασιών θα μάς παραδοθεί έτοιμο με το κλειδί, για ν’ αρχίσει από την επομένη να δέχεται τους πρώτους τροφίμους.

Αδελφοί μου,

Δεν επιτρέπεται να απαξιώνομε την εικόνα τού Θεού που είναι ό άνθρωπος, και μάλιστα όταν γεράσει και αισθάνεται αδύναμος. Δεν επιτρέπεται να υπάρχουν άνθρωποι μοναχικοί και εγκαταλελειμμένοι στις μέρες μας και μάλιστα σε κοινωνίες χριστιανικές. Είναι φοβερό να μοιάζομε με τους εικονομάχους τής εποχής εκείνης, που την τρέμει ό λογισμός, που πέταγαν τις εικόνες από τους Ναούς. το κρίμα το δικό μας θα είναι μεγαλύτερο όταν αδιαφορούμε ή πετάμε τις έμψυχες εικόνες τού Θεού που είναι ό γηρασμένος άνθρωπος. Τα ωραιότερα χέρια είναι αυτά που περιποιούνται τον εμπερίστατο συνάνθρωπό μας.

Εκφράζω θερμές ευχαριστίες προς τους υπευθύνους Μηχανικούς και τους επιβλέποντες με επί κεφαλής τον κ. Δόβα και τον κ. Μαραβέλια που κατάγεται από εδώ την Ελίκα. Ευχαριστίες απευθύνω στον κ. Νομάρχη, τον Πρόεδρο τού Νομαρχιακού Συμβουλίου και σ’ όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες, για την έγκριση των εργασιών και την χορήγηση τής άδειας σκοπιμότητος καθώς και στα μέλη τού Δ.Σ. και μάλιστα στον καλό εφημέριο τής Ελίκας π. Νικόλαο, γιατί μαζί θα σηκώσουμε το βάρος τής λειτουργίας και θα έχομε την ευθύνη για την εξεύρεση των χρημάτων για την άψογη πορεία τού Ιδρύματος, γιατί το έργο αυτό θα είναι ευθύνη δική μας.

Εύχομαι γεια στα χέρια των εργολάβων και των συνεργατών τους και τους καμαρώνω που θα οικοδομήσουν ένα καινούργιο Ναό αγάπης, που θα είναι το καλύτερο στολίδι τής περιοχής μας, το αποκούμπι τής γεροντικής ηλικίας, η τονωτική ένεση για τη διατήρηση τού χωριού σας και το καλύτερο από τα έργα που έχουν κάνει.

Εύχομαι σ’ όλους υγεία, χαρά και σύντομα, με τις πρεσβείες τού Αγίου Νεκταρίου που σήμερα γιορτάζομε και τού αγίου Χαραλάμπους που θα είναι προστάτης τού Γηροκομείου μας, να μάς ξανασυγκεντρώσει η Χάρη τού Θεού για να πανηγυρίσουμε τα εγκαίνια.

Κτηριακές Εγκαταστάσεις

Είσοδος Προαύλιου χώρου. (Η πύλη του προαυλίου ανοίγει και κλείνει με ηλεκτρικό σύστημα ελεγχόμενο από το εσωτερικό του Ιδρύματος με την εποπτεία κάμερας.

Κτήριο: το κτήριο του Ιδρύματος καλύπτει ένα οικοδομικό στρέμμα (1000 m2).

Επιμέρους το κτήριο χωρίζετε σε δύο τμήματα: α. Ο χώρος της εισόδου με τα γραφεία της διεύθυνσης, τον χώρο διημέρευσης των τροφίμων, τον χώρο σίτισης των τροφίμων, των χώρο προσευχής, την κουζίνα με του αποθηκευτικούς χώρους και τους ψυκτικούς θαλάμους. Το λεβητοστάσιο με τον καυστήρα του καλοριφέρ, το πυροσβεστικό συγκρότημα, την δεξαμενή νερού με το πιεστικό μηχάνημα για την περίπτωση που γίνει διακοπή στο δίκτυο του Δήμου. Επίσης στο κτήριο έχουν τοποθετηθεί κάποιοι αυτοματισμοί που επιτρέπουν την επίβλεψη κάποιων ζωτικών λειτουργιών όπως την θερμοκρασία των ψυκτικών θαλάμων, την θερμοκρασία του κλιματισμού, την πίεση του δικτύου ύδρευσης, την στάθμη καυσίμου στις δεξαμενές του καυστήρα και της ηλεκτρογεννήτριας. Στον χώρο της υποδοχής υπάρχει κεντρικό σύστημα ήχου και εικόνας, δηλαδή στο σημείο αυτό υπάρχουν μικροφωνική συσκευή που συνδέεται με ηχεία σε όλο το κτήριο, συσκευές ήχου και εικόνας που μεταφέρουν μουσική αλλά και εικόνα σε όλα τα δωμάτια των τροφίμων. β. Το δεύτερο μέρος του κτηρίου χωρίζετε σε δύο πτέρυγες. Η πρώτη πτέρυγα έχει χαρακτηριστεί και σχεδιαστή να φιλοξενεί άτομα που μπορούν να αυτοεξυπηρετηθούν. Επίσης περιλαμβάνει χώρο φυσικοθεραπείας και αποθηκευτικούς χώρους για υλικά καθαριότητας. Η δεύτερη πτέρυγα είναι χαρακτηρισμένη και σχεδιασμένη να φιλοξενεί άτομα με κινητικές δυσκολίες, για τον λόγο αυτό έχει εξοπλιστεί με κρεβάτια αυτόματης ρύθμισης κλήσης και στο λουτρό έχουν τοποθετηθεί είδη υγιεινής ειδικού σχεδιασμού. Επίσης υπάρχουν στην δεύτερη πτέρυγα το Ιατρείο στο οποίο οι γιατροί του Ιδρύματος μπορούν να εξετάζουν τους γέροντες, επίσης στο ιατρείο φυλάσσονται τα φάρμακα. Το γραφείο των νοσηλευτριών, η στάση αδελφής για το διάλλειμα του προσωπικού, το ιδικό λουτρό είναι ένας ιδικά εξοπλισμένος χώρος ο οποίος βοηθά στην ατομική υγιεινή των τροφίμων, διαθέτει ιδικό φορείο μεταφοράς και ιδική συσκευή πλύσης. Τα αποδυτήρια του προσωπικού, αποθηκευτικοί χώροι για τα ρούχα και τα απορρυπαντικά, χώρο απολύμανσης των σκωραμίδων με ιδική συσκευή, δωμάτιο μόνωσης για έκτακτές περιπτώσεις (εντατική), νεκροθάλαμο και ο χώρος των πλύσης των ρούχων με τις συσκευές των πλυντηρίων του στεγνωτηρίου και του σιδερωτηρίου.

Το σύνολο είναι δέκα δίκλινα δωμάτια με αυτόνομο λουτρό και αυτόνομη ρύθμιση θερμοκρασίας. Όλα τα δωμάτια είναι προσανατολισμένα να έχουν θέα προς την θάλασσα σε κάθε δωμάτιο υπάρχουν τηλέφωνο, τηλεόραση, κεντρική παροχή οξυγόνου, σύστημα ειδοποίησης ανάγκης από τους τροφίμους και υποδοχές για μουσική.

Στον εξωτερικό χώρο του Ιδρύματος υπάρχουν η ηλεκτρογεννήτρια που σε περίπτωση διακοπής του ηλεκτρικού ρεύματος μπαίνει αυτόματα σε λειτουργία και τροφοδοτεί το κτήριο, η κεντρική μονάδα κλιματισμού που μπορεί να προσφέρει ψύξη ή θέρμανση στους εσωτερικούς χώρους του Ιδρύματος ανάλογα με την εποχή και τις ανάγκες των γερόντων, ο βιολογικός καθαρισμός, η δεξαμενή πετρελαίου για τον καυστήρα και οι δεξαμενές νερού για το πότισμα των λουλουδιών.

Εγκαίνια

Την Παρασκευή 4 Μαΐου το απόγευμα, τελέστηκαν τα εγκαίνια του Γηροκομείου “Άγιος Χαράλαμπος” της Ιεράς Μητροπόλεως Μονεμβασίας και Σπάρτης, στην Ελίκα Λακωνίας, από τον Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης – Δημήτρη Αβραμόπουλο. Το γηροκομείο ανεγέρθηκε και εξοπλίστηκε πλήρως, με δωρεά του Ιδρύματος “Σταύρος Νιάρχος”, εις μνήμην της αειμνήστου Μαίρης Α. Δρακοπούλου – αδελφής του Ιδρυτή, Σταύρου Σ. Νιάρχου. Η αναγκαιότητα ύπαρξης ενός ακόμη γηροκομείου στην ευρύτερη περιοχή της Λακωνίας, το οποίο θα εξυπηρετεί το Νομό και θα είναι πλήρως προσβάσιμο και από ΑΜΕΑ, οδήγησε τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας κ.κ. Ευστάθιο σ’ αυτή την απόφαση. Το γηροκομείο βρίσκεται σε μια ελαιόφυτη έκταση 40 στρεμμάτων στην περιοχή των Βοιών, μεταξύ Σπάρτης και Νεάπολης, και στο εμβαδόν του των 1.000 τ.μ., μπορεί άνετα να φιλοξενήσει 20 προς το παρόν ηλικιωμένους, παρέχοντας τους μόνιμη στέγαση, τροφή και ιατρική περίθαλψη.

Μετά τον αγιασμό μίλησαν ο Μητροπολίτης μας κ.κ. Ευστάθιος, λέγοντας μεταξύ άλλων ότι «Ο Θεός θέλησε να γίνει και το ενδέκατο τούτο φιλανθρωπικό   Ίδρυμα  της   Ιεράς   Μητροπόλεώς   μας για ν’ αποτελέσει μιά στοργική αγκαλιά γιά τούς εμπερίστατους  συνανθρώπους μας.

Σ’ αυτή τήν προσπάθεια είναι ολοφάνερη η επέμβαση τού Θεού, γι’ αυτό καί σήμερα πού ολοκληρώθηκε τό έργο ζούμε καί ολοκληρωμένη τή χαρά μας».

Στη συνέχεια ο Σεβασμιώτατος ευχαρίστησε τους ευεργέτες του νέου ιδρύματος, «τον κ. Μιχάλη Τσιγκούνη που εδώρησε το οικόπεδο  γιά νά γίνει τό πανέμορφο τούτο Ίδρυμα και τον  δεύτερο συντελεστικό παράγοντα, που  είναι τό άριστο ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος», πού είναι γνωστό πλέον σ’ όλη τή Χώρα μας, από τίς πολλές, σημαντικές, φιλάνθρωπες, πολιτιστικές καί ποικίλες άλλες δράσεις του. Τό Ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος»  «έφτιαξε ένα διαμάντι στά Βάτικα» έγραψε προσφυέστατα τοπική Εφημερίδα στή μνήμη τής Μαίρης Δρακοπούλου.

Τό Ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος» σ’ αυτό τό έργο έβαλε ανεξίτηλη   τήν   σφραγίδα  του,   αφού  διέθεσε  τό  100%  τής δαπάνης γιά τήν κτιριακή ολοκλήρωσή του, γιά τόν εσωτερικό ακριβό καί πολλαπλώς χρήσιμο εξοπλισμό του μέ τελευταίου τύπου μέσα ακόμη καί γι’ αυτή τήν διαμόρφωση τού εξωτερικού χώρου, ώστε τίποτε νά μή λείπει.

Χίλια «ευχαριστώ» καί άλλα τόσα άν εκφράσουμε πρός τόν Πρόεδρο κ. Γεώργιο Αγουρίδη, πρός τόν Διευθυντή    κ. Επαμεινώνδα Φαρμάκη καί τά υπόλοιπα επίλεκτα Μέλη τής Συμβουλευτικής Επιτροπής τής Ελλάδος, τόν συντοπίτη μας κ. Μαραβέλια καί ιδιαιτέρως πρός τό Διοικητικό Συμβούλιο τού Ιδρύματος καί ιδιαίτατα πρός τά εκλεκτά παιδιά τού αειμνήστου Μεγαλοεφοπλιστού Σταύρου Νιάρχου, Φίλιππο, Σπύρο καί Μαρία, θά αποτελούν μόνον άναρθρα ψελλίσματα μικρού παιδιού, πού όμως είναι ευπρόσδεκτα από τήν φιλόστοργη μητέρα του».

Κατόπιν ο κ.κ. Ευστάθιος αναφέρθηκε σ’ αυτούς που θα ζήσουν στο νέο ίδρυμα λέγοντας:

«Στό πανέμορφο, ανθρωποκεντρικό καί Φιλανθρωπικό Ίδρυμά μας, πού θά έχει γιά προστάτη του τόν άγιο Χαράλαμπο, θ’ αράξουν τό κουρασμένο καί βασανισμένο από τά χρόνια,  τίς αρρώστιες  καί  τά βάσανα τής ζωής κορμί τους οί συμπαθείς συνάνθρωποί μας πού δέν έχουν παιδιά ή τά παιδιά τους ευρίσκονται στήν ξενιτειά, ή αυτοί πού έμειναν μόνοι, ανυπεράσπιστοι καί αβοήθητοι, αφού ο ένας εκ τών συζύγων απεβίωσε, ή αυτοί πού στερούνται στέγης καί τών απαραιτήτων γιά τήν διαβίωσή τους ή είναι κατάκοιτοι καί τόν σταυρό αυτό δέν μπορούν νά σηκώσουν οί οικείοι τους. Όλους αυτούς μέ αγάπη θ’ αγκαλιάσουμε καί μέ στοργή θά περιποιηθούμε, γιατί στά πρόσωπά τους θά βλέπομε τόν πατέρα καί τή μάνα μας, τά αδέλφια μας καί τούς στενούς συγγενείς μας, θά βλέπομε τόν ίδιο τόν εαυτό μας, αλλά τί λέγω κάτι πιό πάνω, τόν ίδιο τόν Θεάνθρωπο Κύριό μας, αφού Εκείνος είπε, ότι «εφ’ όσον εποιήσατε ενί τούτων τών αδελφών μου τών ελαχίστων εμοί εποιήσατε».

Εδώ θά εξασφαλίσουν οί ανήμποροι συνάνθρωποί μας τό φρέσκο καλομαγειρευμένο φαγητό, τό αναπαυτικό κρεββάτι, τήν καθαριότητα πού είναι η μισή αρχοντιά, τήν απαραίτητη  ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, τήν φιλική παρέα, τήν μυστηριακή καί  τήν πνευματική ζωή,  πού αναπαύει, ηρεμεί καί εφοδιάζει τόν άνθρωπο καί τού αναπτερώνει τήν ελπίδα, ακόμη καί στήν πιό μεγάλη ηλικία.

Εδώ θά έχουν τήν αγνή καί ωφέλιμη ψυχαγωγία, μέ εορταστικές εκδηλώσεις φροντισμένες μέ ενδιαφέρον από τήν τοπική μας Εκκλησία καί θά ζούν μιά ζωή πέρα γιά πέρα φυσιολογική αφού θά μπορούν αυτοί πού θά θέλουν, νά ασχολούνται μέ κήπο, μέ αμπέλι, πού θά φυτευθεί, μέ λουλούδια καί μέ οικόσιτα».

Τελειώνοντας την ομιλία του ο Σεβασμιώτατος τόνισε ότι όλοι πρέπει  να δούμε  το νέο ίδρυμα ” σαν το σπίτι μας. Άλλωστε ποιος μπορεί να προβλέψει και το δικό μας μέλλον; Τούτο το ίδρυμα θα θεραπεύει όχι μόνο τις ανάγκες εκείνων που εδώ θα στεγαστούν, αλλά και την μεγάλη πληγή που έχει δημιουργήσει στην ψυχή πολλών η φιλαργυρία και η αδιαφορία”.

Ο κ. Αβραμόπουλος στο λόγο του είπε: “αυτό που σήμερα εγκαινιάζουμε, ανταποκρίνεται πρώτα απ’ όλα στις ανάγκες τις ίδιας της τοπικής κοινωνίας προβάλει όμως και ένα λαμπρό παράδειγμα για το πώς μέσα από γενναιόδωρη προσφορά μπορούμε όλοι να συμβάλλουμε σε αυτό που πριν από λίγο είπα” ενώ τόνισε ότι τόσο σε αυτό το ίδρυμα, όσο και σε άλλα παρόμοια, “η πολιτεία έχει υποχρέωση να είναι αρωγός” και δεσμεύτηκε ότι θα είναι κοντά στο ίδρυμα “ώστε να ανταποκριθεί με επάρκεια και πληρότητα στην αποστολή  του “.

Στη συνέχεια το λόγο πήρε ο Πρόεδρος της Ελληνικής Συμβουλευτική Επιτροπή του ιδρύματος “Σταύρος Νιάρχος” Γιώργος Αγουρίδης. Ο κ. Αγουρίδης περιέγραψε το ίδρυμα, τους χώρους και τις δυνατότητες που έχει, τονίζοντας ότι “πρόκειται για έναν τόπο γαλήνης, για ένα χώρο προικισμένο από τα αγαθά της φύσης, με ένα οίκημα άρτια εξοπλισμένο”.

Στη συνέχεια έδωσαν τιμητική πλακέτα στον εκπρόσωπο του ιδρύματος “Σταύρος Νιάρχος”  κ. Αγουρίδη, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας εκ μέρους της Ιεράς Μητροπόλεώς μας και ο Δήμαρχος Βοιών Ιωάννης Κουσούλης.

Τιμητική πλακέτα όμως έλαβε και ο Μητροπολίτης μας κ.κ. Ευστάθιος για το έργο που επιτελεί στον τόπο μας εκ μέρους της ενορίας Ελίκας. Στη συνέχεια ο κ. Αβραμόπουλος εγκαινίασε το κτήριο και ξεναγήθηκε στους χώρους του, από τον Μητροπολίτη Μονεμβασίας και Σπάρτης  κ.κ. Ευστάθιο. Να προστεθεί ότι οι κυρίες και δεσποινίδες της ενορίας πρόσφεραν στο πλήθος των πιστών γλυκίσματα και αναψυκτικά.

Εκ του Γραφείου Τύπου της Ιεράς Μητροπόλεως