Πρός
Τόν Ἱερό Κλῆρο καί τόν εὐσεβῆ λαό τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας
«Ὁ Λόγος σάρξ ἐγένετο και ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν»
Εὐλαβέστατοι κληρικοί καί Χριστιανοί μου Ἀγαπητοί,
Κάθε γιορτή θέλει τήν προετοιμασία της, βιώνεται ἐκ τῶν προτέρων καί ὅσο πιό μακρά εἶναι ἡ περίοδος τῆς ἀναμονῆς τόσο πιό ἔντονη εἶναι ἡ χαρά. Αὐτό συμβαίνει καί μέ τή χαρά πού γεμίζει τήν ψυχή μας ἡ ἔλευση τοῦ Ἠγαπημένου Κυρίου μας. Ἡ προσμονή τοῦ Σωτῆρος εἶναι γραμμένη στά βάθη τῆς ψυχοσωματικῆς μας ὑπάρξεως, τῆς ἱστορίας μας, μέσα στό «εἶναι» σύσσωμης τῆς ἀνθρωπότητας. Μετά τήν ἔξωση ἀπό τόν Παράδεισο, οἱ Πρωτόπλαστοι θρηνοῦν καί ἡ ἀνθρωπότητα νοσταλγεῖ σφόδρα τή χαμένη Ἐδέμ, τήν εὐτυχία πού δέν ὑπάρχει πλέον. Κυρίως, ὅμως, ἀναπολεῖ τή μοναδική, καθημερινή καί ἀνεμπόδιστη ἐπικοινωνία μέ τόν Θεό πού ἀνήκει στό παρελθόν.
Καί ἰδού! Ὁ Θεός πραγματοποιεῖ τήν προαιώνια βουλή του. Στή Βηθλεέμ οἱ οὐρανοί σχίζονται καί οἱ ἄγγελοι ἀναγγέλλουν τήν κάθοδο τοῦ Θεοῦ ἐπί γῆς. «Ὁ Λόγος σάρξ ἐγένετο καί ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν, καί ἐθεασάμεθα τήν δόξαν αὐτοῦ…» μᾶς λέγει ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης. Δέν ἔρχεται, ὅμως, σάν πανίσχυρος κοσμικός ἡγέτης ἀλλά σάν ἕνας ἄγνωστος καί ἄσημος. Τό σκοτεινό σπήλαιο γίνεται οὐρανός καί περιβάλλεται ἀπό φῶς καί δόξα. Ὁ υἱός τοῦ Θεοῦ, υἱός τῆς ἁγνῆς Παρθένου γίνεται καί μέ τούς ἀνθρώπους συναναστρέφεται. «Δι’ ἡμᾶς πτωχεύει, ἵνα ἡμεῖς τῇἐκείνου πτωχείᾳ πλουτήσωμεν». Ἔτσι, ἀποκαλύπτεται στόν ἄνθρωπο τό «χρόνοις αἰωνίοις σεσιγημένον μυστήριον». Εἶναι τό Μυστήριο τῆς μεγάλης συγκατάβασης, τῆς συνάντησης, τῆς ὑποδοχῆς καί τῆς ἕνωσης, τό μυστήριο τῆς ἄφατης ἐπικοινωνίας Θεοῦ καί ἀνθρώπων, τό Μυστήριο τῆς ἀπέραντης Ἀγάπης τοῦ Πλάστη γιά τό πλάσμα του. Μέ κίνητρο τήν Ἀγάπη αὐτή ἔρχεται στή γῆὁ Χριστός, γιά νά μᾶς ἁρπάξει ἀπό τόν κόσμο, ἀπό τά χέρια τοῦ κακοῦ, νά ἐξασφαλίσει στήν ψυχή μας τά πνευματικά φτερά πού κάτεστρεψε ἡ ἁμαρτία καί νά τήν προσφέρει στόν Θεό.
Καί ἐνῶὅλα αὐτά τά ἔχουμε στόν νοῦ καί στήν καρδιά μας, ἀντικρίζουμε τή ζοφερή κατάσταση πού ἔχει διαμορφωθεῖ στόν κόσμο καί αὐθόρμητα ἀναρωτιόμαστε: Τί κέρδισε ὁ κόσμος ἀπό τή θεία Ἐνανθρώπηση; Τό μῖσος καί ἡἀπληστία κυβερνᾶνε ἄτομα καί λαούς. Τό ψεῦδος, ἡἀπάτη, ἡ βία ἔγιναν γνωρίσματα τῆς ἐποχῆς μας. Γίναμε ἀπάνθρωποι καί ἄσπλαχνοι. Ἡ ἀλήθεια βασανίζεται στό στόμα μας. Ἀγάπη δέν ὑπάρχει στήν καρδιά μας. Οἱ πόλεμοι δέ σταμάτησαν. Τό κακό μεσουρανεῖ. Ὁ οἶστρος τῆς ἀκολασίας ρημάζει τίς ψυχές. Ψευτίζονται οἱἰδέες. Ἐξευτελίζεται ἡἁγνότητα. Χλευάζονται οἱ παραδοσιακές ἀξίες. Ξεριζώνονται τά ἰδανικά. Τιμᾶται τό θράσος. Ἀνταμείβεται ἡ κακία. Γιά λίγο βέβαια, σάν σήμερα, θά κάνουμε ἀνακωχή. Θά θυμηθοῦμε τόν ἐν τῷ Σπηλαίῳ γεννηθέντα Χριστό. Θά κάνουμε τόν σταυρό μας. Θά μεταλάβουμε. Ὕστερα, ὅμως, θά ξαναγυρίσουμε στά ἔργα τοῦ πονηροῦ. Τί κέρδισε, λοιπόν, ὁ κόσμος ἀπό τή γέννηση τοῦ Χριστοῦ;
Κερδίσαμε τή δυνατότητα νά λυτρωθοῦμε, νά γίνουμε ἅγιοι, ἐνῶ κάτι τέτοιο προηγουμένως ἦταν ἀκατόρθωτο. Ἐπίσης, ἀποκτήσαμε ἕνα νέο μέτρο ἀρετῆς. Μετρώντας μέ αὐτό, διαπιστώνουμε πόσο δύσκολος καί μακρινός εἶναι ὁ δρόμος πού ὁδηγεῖἀπό τό θηρίο στόν ἄνθρωπο. Συνειδητοποιοῦμε πόσο ἐπίπονος εἶναι ὁ ἀγώνας γιά τήν πνευματική μας οἰκοδομή και ὅτι πολύ λίγα ἔχουμε κάνει στόν τομέα αὐτόν. Κατανοοῦμε τήν εὐθύνη μας γιά τή δεινή κατάσταση πού ἔχουμε βρεθεῖ σήμερα. Ἔτσι, παίρνοντας δύναμη ἀπό τόν Γεννηθέντα Χριστό, πού εἶναι ἡ πηγή της, μποροῦμε να συνεχίσουμε μέ ἀποφασιστικότητα τήν προσπάθεια, γιά νά γίνουμε ἀληθινοί ἄνθρωποι, λυτρωμένοι ἀπό τήν ἁμαρτία, εὐεργετικοί στούς συνανθρώπους μας, ἄξια καί ἀληθινά παιδιά τοῦ Θεοῦ.
Μέ αὐτές τίς σκέψεις χαιρετίζω τόν Ἱερό Κλῆρο, τόν εὐσεβῆ λαό τῆς Μητροπόλεώς μας καί ὅλους τούς ἀγαπητούς Ἀποδήμους Λάκωνες, εὐχόμενος στόν καθένα ὑγεία, χαρά καί κάθε ἐπιτυχία στή ζωή του, καί ἐπικαλοῦμαι γιά ὅλους τήν εὐλογία τοῦ Σαρκωθέντος Κυρίου μας.
Χριστούγεννα 2022
Εὐχέτης πρός τόν Γεννηθέντα Κύριο μας
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
