Έφυγε από την επίγεια ζωή για την επουράνια βασιλεία του Θεού η αδελφή του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ.κ. Ευσταθίου Χριστίνα Κούτσικα.

Η αείμνηστη απεβίωσε σε ηλικία 76 ετών ύστερα από πολύμηνη μάχη με την επάρατη νόσο, στο νοσοκομείο της Καλαμάτας.

Δημιούργησε με τον αείμνηστο σύζυγο της πολύτεκνη οικογένεια αποτελούμενη από δύο αγόρια και δύο κορίτσια, ενώ τα τελευταία δέκα περίπου χρόνια διακόνησε αφιλοκερδώς, με πολλή προθυμία και με πνεύμα θυσίας τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας, αλλά και τους κληρικούς και λαϊκούς εργαζομένους στα γραφεία της Ιεράς Μητροπόλεως.

Η εξόδιος ακολουθία εψάλει στον Ι. Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου στο χωριό Πλατύ Μεσσηνίας την Κυριακή 11 Απριλίου με την συμμετοχή  τεσσάρων Μητροπολιτών, ενός επισκόπου, πολλών κληρικών και πλήθος κόσμου.

Επικήδειο λόγο εξεφώνησε ο Μητροπολίτης Τριφυλίας και Ολυμπίας κ.κ. Χρυσόστομος, ενώ αμέσως μετά ο Μητροπολίτης μας ευχαρίστησε όλους για την συμπαράσταση και την συμμετοχή τους στο πένθος του ιδίου και των συγγενών της θανούσης.

Επιπλέον η οικογένεια της αείμνηστης δημοσίευσε το παρακάτω ευχαριστήριο:

Εὐχαριστήριο

Τά παιδιά, τά ἐγγόνια, τά ἀδέλφια καί ὅλοι οἱ συγγενεῖς τῆς ἀείμνηστης Χριστίνας Γεωργ. Κούτσικα, πού κηδεύθηκε τήν Κυριακή 11 Ἀπριλίου στό Πλατύ τῆς Μεσσηνίας, ἐκφράζουμε τίς θερμές καί εὐγνώμονες  εὐχαριστίες μας, γιά τή συμμετοχή στό βαρύτατο πένθος μας καί γιά τή συμπροσευχή ὅλων κατά τή Νεκρώσιμη Ἀκολουθία.

Ἰδιαιτέρως μέ πολύ σεβασμό εὐχαριστοῦμε γιά τήν παρουσία τους τούς Σεβ. Μητροπολίτες Ἠλείας κ. Γερμανό, Καστορίας κ. Σεραφείμ, Τριφυλίας κ. Χρυσόστομο, ὁ ὁποῖος ἐξεφώνησε συγκινητικό καί διδακτικό ἐπικήδειο λόγο, Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομο καί τό Θεοφιλέστατο Ἐπίσκοπο Ἀνδρούσης κ. Θεόκτιστο.

Ἐπίσης εὐχαριστοῦμε τούς σεβαστούς κληρικούς τῶν Μητροπόλεων Μεσσηνίας καί Μονεμβασίας καί Σπάρτης καθώς καί ἄλλων ἐκκλησιαστικῶν περιοχῶν πού παρέστησαν καί ἔλαβαν μέρος στή Νεκρώσιμη Ἀκολουθία, τούς Ἡγουμένους, τίς Ἡγουμένισσες, Μοναχούς καί Μοναχές καί τούς πολλούς καί καλλίφωνους Ἱεροψάλτες.

Ἐπίσης εὐχαριστοῦμε μέ εὐγνωμοσύνη τούς βουλευτές, τούς ἐκπροσώπους τῆς Δικαιοσύνης, τοῦ Στρατοῦ, τῆς Ἀστυνομίας, τοῦ Πυροσβεστικοῦ Σώματος  καί τοῦ ἐκπαιδευτικοῦ κόσμου, τούς Δημάρχους, τόν Ἀντινομάρχη Μεσσηνίας καί τό Νομάρχη Λακωνίας γιά τήν παρουσία τους καί γιά τή θερμή προσευχή τους νά κατατάξει ὁ Πανάγαθος Θεός τήν ἐκλεκτή καί πανάρετη ψυχή της μετά τῶν ἁγίων του.

Εὐχαριστοῦμε ἀκόμη καί ὅσους μᾶς εὐχήθηκαν μέ κάθε ἐπικοινωνιακό μέσο.

Εὐχόμενοι σέ ὅλους μακροημέρευση καί ἀδιάπτωτη ὑγεία, διατελοῦμε μέ τιμή, σεβασμό καί θερμές  εὐχαριστίες,

Τά παιδιά της:                        Πρεσβυτέρα Σταυρούλα και  Ἱερέας Ξενοφών Γαλανοπούλου

                                                 Κων/νος καί Ἀριστέα Κούτσικα

                                                 Ἀθανάσιος καί Ἀθανασία Κούτσικα

                                                Παναγιώτα καί Ἀναστάσιος  Κωστοπούλου

Τά ἕνδεκα ἐγγόνια της.

Τά ἀδέλφια της:                + Μητροπολίτης Μονεμβασίας καί Σπάρτης Εὐστάθιος

                                               Ἀθανάσιος καί Ἄννα Δημητρίου

                                                  Μαρία καί Νικόλαος  Μπαζιώτη

                                               Θεόδωρος καί Βασιλική Σπηλιώτη

Τά ἀνίψια καί οἱ λοιποί συγγενεῖς.

Σημείωση: Τό Τεσσαρακονθήμερο Μνημόσυνο θά τελεσθεῖ στίς 16 Μαΐου στόν Ἱερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου   Πλατέος Μεσσηνίας. 

Ευχόμαστε ολόψυχα ο Πανάγαθος και Πολυεύσπλαχνος  Κύριός μας να της χαρίσει την αιώνια ανάπαυση στους κόλπους του παραδείσου κατά την ημέρα της κρίσεως και να δώσει παρηγορία και δύναμη στους συγγενείς της να αντιμετωπίσουν την σημαντική απώλειά της.

ΣΕΒ.  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΤΡΙΦΥΛΙΑΣ ΚΑΙ ΟΛΥΜΠΙΑΣ

κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ 

ΕΠΙΚΗΔΕΙΟΣ

ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΝΑΝ ΚΟΥΤΣΙΚΑΝ

   Τήν ἀείμνηστον εἶχα τήν τιμήν νά γνωρίσω ἀπό λαϊκός, κυρίως ὅμως ἀπό τότε πού θυσιάζοντας τόν ἑαυτόν της ἄφησε τήν οἰκογένειά της γιά νά διακονήσει τόν Ἐπίσκοπον ἀδελφό της. Ἑπομένως μπορῶ νά καταθέσω τήν προσωπική μου μαρτυρία διά τά ὅσα διεπίστωσα σχετικά μέ τήν προσωπικότητά της.

  Βλέποντάς την πάντοτε μοῦ ἐρχόταν στό νοῦ ἡ περικοπή ἀπό τό 31^ο κεφάλαιο τοῦ βιβλίου τῶν Παροιμιῶν, πού μέ ἀδρές γραμμές διαζωγραφίζει τήν γνήσια, τήν ἄξια, τήν ὄντως ἀνδρεία γυναίκα.

«Γυναῖκα ἀνδρείαν τίς εὑρήσει; …Θαρσεῖ ἐπ’ αὐτῇ ἡ καρδία τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς…. ἐνεργεῖ γὰρ τῷ ἀνδρὶ εἰς ἀγαθὰ πάντα τὸν βίον».

  Ὄντως ὑπῆρξε ἀνδρεία ἡ μακαριστή. Σε δύσκολες ἐποχές καί μέ ἀντίξοες συνθῆκες στάθηκε ἄξια σύζυγος κοντά στόν ἀείμνηστο σύζυγό της. Γόνος εὐλαβοῦς πολύτεκνης οἰκογενείας ὑπήκουσε στό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί  ἔγινε καί ἡ ἴδια πολύτεκνη μητέρα. Καύχημά της ἦταν ἡ οἰκογένειά της, στέφανός της τά παιδιά της. Πάνω ἀπ’ ὅλα ὅμως ἐκαυχᾶτο για τόν Μητροπολίτη ἀδελφό της, πρός τόν ὁποῖον ἔτρεφε ἀπεριόριστο σεβασμό καί ἀγάπη. Τήν ἀγάπη αὐτή ἀπέδειξε ἔμπρακτα ὅταν σέ προκεχωρημένη ἡλικία, σέ μιά περίοδο τῆς ζωῆς της πού θά μποροῦσε νά ἀπολαύσει τούς καρπούς τῶν κόπων της καί τούς ἱδρῶτες τῶν καμάτων της, σέ καιρό πού ἐπιτέλους θα εἶχε τήν εὐχέρεια νά δώσει «ὕπνον τοῖς ὀφθαλμοῖς καί νυσταγμόν τοῖς βλεφάροις καί ἀνάπαυσιν τοῖς κροτάφοις αὐτοῖς» ἄφησε παιδιά καί ἐγγόνια καί μετώκησε στή Σπάρτη προκειμένου νά διακονήσει μετά πάσης πιστότητος καί διακρίσεως τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Μονεμβασίας καί Σπάρτης κ. Εὐστάθιον.

   Ἡ ἀξία καί ἀνδρεία γυναίκα, συνεχίζει τό ἱερό κείμενο,  «Ἀνίσταται ἐκ νυκτῶν, καὶ ἔδωκε βρώματα τῷ οἴκῳ, καὶ ἔργα ταῖς θεραπαίναις». Καί ἡ μακαριστή, κατέχουσα ὅσον ὀλίγες τήν τέχνη τῆς μοδιστρικῆς, ὑπῆρξε εὐεργέτιδα στο χωριό αὐτό καί σ’ ὁλόκληρη τήν περιοχή, ἀφοῦ ἀπό φυλακῆς πρωΐας μέχρι νυκτός καί ἀπό δυσμῶν ἡλίου μέχρι ἀνατολῶν ἐφρόντιζε ὄχι μόνο τά τοῦ οἴκου της, ἀλλά καί γιά τή διδασκαλία τῆς ραπτικῆς σέ πλῆθος νέες κοπέλλες. Παράλληλα δέ τούς παρέδιδε ἔργῳ καί λόγῳ μαθήματα ἤθους,συμπεριφορᾶς, εὐγενείας καί κοινωνικῆς ἀναστροφῆς.

« Ἀναζωσαμένη ἰσχυρῶς τὴν ὀσφὺν αὐτῆς, ἤρεισε τοὺς βραχίονας αὐτῆς εἰς ἔργον. Ἐγεύσατο, ὅτι καλόν ἐστι τὸ ἐργάζεσθαι, καὶ οὐκ ἀποσβέννυται ὁ λύχνος αὐτῆς ὅλην τὴν νύκτα». Ὁλόκληρη τή ζωή της διῆλθε ἡ ἀείμνηστος «ἀναζωσαμένη τήν ὀσφύν αὐτῆς». Οὐδέποτε ἔπαυσε νά ἐργάζεται. Ἀνάπαυση στή ζωή αὐτή δέν ἐγνώρισε. Κατά κυριολεξίαν ὁ λύχνος της δέν ἔσβηνε ὅλη τη νύχτα. Θυμᾶμαι, ὅταν ὄρθρου βαθέος πήγαινα στήν Ἐκκλησία γιά τά λειτουργικά μου καθήκοντα, ἔβλεπα ἀπέναντι τό φῶς τοῦ δωματίου της πάντοτε ἀναμμένο. Ἐργαζόταν νυχθημερόν, ὄχι μόνο γιά νά διακονεῖ πιστά τόν ἀδελφό της Μητροπολίτη, ἀλλά καί νά ἐξυπηρετεῖ καί τούς παρ’ αὐτῷ. Πολλές φορές μᾶς ἐπιδιόρθωνε τά ράσα καί τά ἄμφια μέ μεγάλη προθυμία ἀλλά καί μοναδική τέχνη. Ὄντως «πάντες οἱ παρ’ αὐτῇ ἐνδεδυμένοι ἦσαν».

«Στόμα αὐτῆς διήνοιξε προσεχόντως καὶ ἐννόμως, καὶ τάξιν ἐστείλατο, τῇ γλώσση αὐτῆς». Ἡ παρουσία της ἦταν ἐξόχως  διακριτική καί προσεκτική. Ἠρκεῖτο στη διακονία της καί μόνον. Μέ τήν σεμνή καί ἀθόρυβη παρουσία της  μόνο διευκόλυνε τό ἔργο τοῦ Σεβασμιωτάτου ἀδελφοῦ της κατά πάντα καί διά πάντα. Μακάρι ὅσοι διακονοῦν εἰς Ἐπισκοπεῖα καί Μητροπολιτικά Γραφεῖα νά εἶχαν μαθητεύσει κοντά της. Τό ἀξιομίμητο παράδειγμά της θα τούς δίδασκε πώς νά ἀποφεύγουν πολλά λάθη, πού μπορεῖ νά ἐκθέσουν τούς Ἐπισκόπους, κοντά στούς ὁποίους ὑπηρετοῦν.

«Ἀνέστησε τὰ τέκνα αὐτῆς, καὶ ἐπλούτησαν, καὶ ὁ ἀνὴρ αὐτῆς ᾔνεσεν αὐτήν». Ἀνεδείχθη στοργική μητέρα, παραδειγματική σύζυγος, εὐγνώμων καί συμπονετική  νύμφη. Ἄφησε στά παιδιά της ὡς πολύτιμη κληρονομιά τό ἄτυφον τοῦ χαρακτῆρος της, τό ἀδαμάντινον ἦθος της, τόν πλοῦτον τῶν ἀρετῶν της.

  Ὅλοι ὅσοι ἀπολαύσαμε τήν εὐεργετική παρουσία της τήν εὐχαριστοῦμε γιά ὅλα ὅσα μᾶς προσέφερε ἀπό τόν πλοῦτο τῆς καρδιᾶς της. Προσευχόμεθα στόν Κύριο, «τόν καί νεκρῶν καί ζώντων τήν ἐξουσίαν ἔχοντα», νά τῆς χαρίσει «ἀντί τῶν ἐπιγείων τά ἐπουράνια, ἀντί τῶν προσκαίρων τά αἰώνια, ἀντί τῶν φθαρτῶν τά ἄφθαρτα. Εἰς δέ τήν ἐκλεκτήν οἰκογένειά της εὐχόμεθα νά παραμείνει εἰς μνημόσυνον αἰώνιον τό τίμιον ὄνομά της.