Skip to main content
search
ΑρχείοΕνοριακάΕπικαιρότηταΝεότητα

Παιδιά της ενορίας Κοκκινορράχης, μαθαίνουν να ζυμώνουν πρόσφορο!

By 22 Οκτωβρίου 201021 Δεκεμβρίου, 2010No Comments

PA170144PA170153PA170148Την Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2010, μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας, τα παιδιά του Κατηχητικού Σχο- λείου Κοκκινορρά- χης, πραγματοποί- ησαν την πρώτη τους εκδήλωση. PA170154PA170155Ό- λα τα παιδιά μικρά και μεγάλα, αγόρια και κορίτσια, ζύ- μωσαν το καθένα από ένα πρόσφο- ρο. Στην αρχή της εκδηλώσεως αυτής προβλήθηκε σε γιγαντοοθόνη μία μικρή παρουσίαση (Power Point) σχετικά με το πρόσφορο, την προσκομιδή και τα Τίμια Δώρα, μαζί με τους συμβολισμούς τους.

PA170172PA170156PA170160PA170165PA170169Τα παιδιά μας βοήθησαν στην όλη διαδικασία κυρίες της ενορίας μας που κάθε Κυριακή ετοιμάζουν πρόσφορο για την Εκκλησία. Αυτές ήταν η κ. Παναγιώτα Λαλιώτη, η κ. Μαρία Ρετσινά, η κ. Ευαγγελία Γιάνναρη και η κ. Αικατερίνη Οικονομάκη, τις οποίες ευχαριστούμε. Τα κατηχητόπουλα χάρηκαν πολύ από αυτή την εκδήλωση, ταυτόχρονα έμαθαν να ζυμώνουν. Παράλληλα, εξηγήσαμε ότι όταν ζυμώνουμε πρόσφορο, θα πρέπει να είναι ο νους μας στον Θεό μέσω της προσευχής, γι’ αυτό και πριν ξεκινήσει το ζύμωμα, κάναμε την παρακάτω προσευχή:

  

   

 

PA170171

 ΠΡΟΣΕΥΧΗ

κατά την ώρα προετοιμασίας για

το ζύμωμα του προσφόρου.

  

«Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν.»

 Το τρισάγιο: «Άγιος ο Θεός… Παναγία Τριάς… Πάτερ ημών…».

 

  

 

Στη συνέχεια μπορεί να ειπωθεί μια προσευχή, σαν την παρακάτω: 

«Κύριε Σ’ ευχαριστώ από καρδιάς γι’ αυτή την ιερότατη στιγμή, κατά την οποία, με τα χέρια μου τα χωματένια, αξιώνομαι να ζυμώνω τα Δώρα της Αγάπης και της Ανοχής Σου. Σε παρακαλώ, στείλε το Πνεύμα Σου το Άγιο, να ευλογήσει αυτά εδώ τα δώρα, ώστε να γίνουν ευπρόσδεκτα στην Αγία Τράπεζα, καθιστάμενο το ψωμί αυτό Άρτος Ζωής και Σώμα Σου πανάχραντο. Δέξου τα, λοιπόν, όπως δέχθηκες στ’ αρχαία χρόνια τη θυσία του Άβελ, τα δώρα των Μάγων, τα δάκρυα του Πέτρου και η μετάνοια του ληστή, εμέ δε αξίωνέ με να Σου τα προσφέρω, παραβλέποντας ως ελεήμονας που είσαι, τον χαμερπή εαυτό μου, τώρα και πάντα. Γένοιτο!»

 

Καταλήγουμε με το «Δι’ ευχών των αγίων πατέρων ημών…»

 

Close Menu