ΠΑΣΧΑΛΙΝΟ ΜΗΝΥΜΑ 2013
Μετά τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας δέν ζοῦμε πλέον τήν τρομοκρατία τοῦ θανάτου, γιατί ὁ Χριστός μας τόν ἀποδυνάμωσε καί μοιάζει μέ σκορπιό, πού τοῦ ἀφαιρέθηκε τό κεντρί καί μέ ἀγριεμένο καί πεινασμένο λιοντάρι πού δέν ἔχει δόντια.
Μέ τήν ᾿Ανάσταση τοῦ Κυρίου μας ἐξασφαλίζουμε τήν ἐλπίδα, γιά τήν δική μας ἀνάσταση, ἀφοῦ ᾿Εκεῖνος «ἐγερθείς ἐκ νεκρῶν ἀπαρχή τῶν κεκοιμημένων ἐγένετο».
Σήμερα μποροῦμε νά στεκόμαστε πάνω ἀπό τό φέρετρο ἤ τόν τάφο τῶν προσφιλῶν μας κεκοιμημένων, ὅπως ἡ στοργική μάνα στέκεται μέ ἐλπίδα ἐπάνω στήν κούνια τοῦ παιδιοῦ της, πού γλυκά κοιμᾶται καί περιμένει μέ χαρά νά ξυπνήσει.
Μέ τήν ᾿Ανάστασή Του ὁ Κύριος μᾶς προσφέρει δῶρα πολύτιμα, τήν χαρά καί τήν εἰρήνη πού τόσο τά ἔχουμε ἀνάγκη.
Μέ τήν ᾿Ανάστασή Του ἐξασφαλίζουμε τήν πηγή τῆς δυνάμεως γιά ἐγκράτεια, γιά θυσία καί προσφορά. ῾Ο πιστός μαθητής τοῦ ᾿Αναστημένου Χριστοῦ παύει νά καθοδηγεῖται ἀπό τά ἔνστικτά του καί νά παρασύρεται ἀπό τήν ἡδονομανία, τήν ἁρπαγή, τήν κακία καί τόν ἐγωκεντρισμό. Τώρα ἀγωνίζεται μέ τήν βοήθεια ᾿Εκείνου πού νίκησε τόν πιό μεγάλο ἐχθρό καί ἀναδεικνύεται καί ἐκεῖνος ἐπίγειος ἄγγελος καί οὐράνιος ἄνθρωπος.
Κοντά στήν ἀγωνιστική μας διάθεση καί προσπάθεια ἄς προστεθεῖ καί ἡ ἀπαραίτητη εὐχή μας, πού εἶναι καί ἀδιάλειπτη προσευχή μας στόν Ἀναστάντα Κύριό μας, νά δώσει ᾿Ανάσταση «στίς νεκρωμένες συνειδήσεις. Σ᾿ αὐτούς πού ζοῦν στήν ἀγωνία καί στό ἄγχος. Σ᾿ αὐτούς πού ἀποθεώνουν τό συμφέρον καί δέν ἔχουν παλμούς εὐγενικούς. Σ᾿ αὐτούς πού καπηλεύονται ἤ ὑπονομεύουν τήν εἰρήνη τοῦ κόσμου. Σ᾿ αὐτούς πού ἀρνοῦνται καί προσπαθοῦν νά καταλύσουν τίς ἅγιες καί ἱερές παραδόσεις μας καί σ᾿ αὐτούς πού δοκιμάζονται ἀπό τήν ἀρρώστια, τήν φτώχεια, τήν ἐγκατάλειψη, τόν διωγμό καί τήν ἀδικία».
Ὁ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
Ὁ ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΣΠΑΡΤΗΣ
ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ
