Την τελευταία του πνοή, σε ηλικία 70 ετών, άφησε την Δευτέρα 19 Φεβρουαρίου 2024, στο Παναρκαδικό Νοσοκομείο Τριπόλεως, ο Ιεροδιάκονος της Ιεράς Μονής Τιμίου Προδρόμου Καστρίου Κυνουρίας Νείλος Τσιλιμπής, κληρικός της Ιεράς Μητροπόλεως Μαντινείας και Κυνουρίας.
Ο αείμνηστος Ιεροδιάκονος Νείλος Τσιλιμπής (κατά κόσμον Γεώργιος), του Βασιλείου και της Σοφίας, γεννήθηκε στο Άργος Αργολίδος την 6η Ιουνίου 1954. Ήταν απόφοιτος Εξαταξίου Γυμνασίου. Εκάρη μοναχός υπό του Μακαριστού Μητροπολίτου Μαντινείας καί Κυνουρίας κυρού Θεοκλήτου Β΄ την 17η Δεκεμβρίου 1994 στην Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου Βαρσών. Χειροτονήθηκε Διάκονος υπό του Μακαριστού Μητροπολίτου Μαντινείας και Κυνουρίας κυρού Αλεξάνδρου την 1η Μαΐου 1995 στην Ιερά Μονή Βαρσών και διορίσθηκε στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Νεοχωρίου Μαντινείας. Από το 2003 ο Ιεροδιάκονος Νείλος εγκαταβιούσε στην Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Καστρίου. Τους τελευταίους μήνες ασθένησε από την επάρατη νόσο και φιλοξενείτο στο Δεκάζειο Γηροκομείο Τριπόλεως. Εκοιμήθη την 19η Φεβρουαρίου, νοσηλευόμενος στο Παναρκαδικό Νοσοκομείο Τριπόλεως.
Το πρωί της Τρίτης 20 Φεβρουαρίου τελέσθηκε η Θεία Λειτουργία. Ακολούθησε, στις 12.00 το μεσημέρι, η Εξόδιος Ακολουθία προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη μας και Τοποτηρητή της Ιεράς Μητροπόλεως Μαντινείας και Κυνουρίας κ. Ευσταθίου και με τη συμμετοχή του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Τεγέας κ. Θεοκλήτου και κληρικών της τοπικής Εκκλησίας.
Ο σεπτός Ποιμενάρχης μας στην ομιλία του αναφέρθηκε αρχικά στον εκλιπόντα, τον οποίο γνώρισε το τελευταίο διάστημα κατά τη διάρκεια της φιλοξενίας του στο Δεκάζειο Γηροκομείο. Στη συνέχεια μίλησε για το εφήμερο της επίγειας ζωής και για την ανάγκη να είμαστε πνευματικά έτοιμοι ανά πάσα στιγμή, ώστε να διεκδικήσουμε τα κληρονομικά μας δικαιώματα στη Βασιλεία των Ουρανών.
Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου
ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗ ΘΕΣΗ
Η εξαίσια χαράδρα του Τάνου, που καλείται να απολαύσει ο επισκέπτης στην καρδιά του Πάρνωνα, κατευθυνόμενος από την Τρίπολη προς το Άστρος, παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Ο επισκέπτης αντικρίζει ύστερα τον Κότρωνα με τα ασκητήρια της Αγίας Ελεούσας. Ίχνη τοίχων διαγράφονται στις μικροσπηλιές μέσα στον Κοκκινόβραχο, στους κόλπους του οποίου είχε λαξευτεί ο σπηλαιώδης ναός της Αγίας Ελεούσας. Στην κορυφή του Κότρωνα υπάρχει ένας νεότερος ναός, των Αρχιστρατήγων.
Το μοναστήρι του Τιμίου Προδρόμου είναι κτισμένο μέσα σε δύσβατο και απόμερο τμήμα του Πάρνωνα, κοντά στα χωριά Καράτουλα, Μπερνορή, Μεσορράχη, Κότρωνα, Κάκκαβο, Τζορβάσι (Περδικόβρυση), Πλατάνα, Στόλο, Αγια- Σοφιά.
ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Το 1696 η μονή ήκμαζε και είχε κερδίσει τον σεβασμό των χριστιανών της περιοχής, οι οποίοι αφιέρωναν σε αυτήν κτήματα, χρήματα και ποικίλα αντικείμενα. Το μοναστήρι του Τιμίου Προδρόμου ήταν ενοριακό και υπαγόταν στον μητροπολίτη Άργους και Ναυπλίου. Από το πενιχρό αρχείο της μονής ή από άλλη πηγή, δεν προκύπτει σχέση της μονής προς το Οικουμενικό Πατριαρχείο, προς το οποίο οι Πατέρες αναγκάστηκαν να προσφύγουν το 1808 για να προστατεύσουν της περιουσία της μονής, όταν χριστιανοί της περιοχής καταπάτησαν τα όρια γαιών του μοναστηριού και ιδιοποιήθηκαν κτήματά του. Επί Γρηγορίου Ε΄, μάλιστα, εκδόθηκε συνοδικό επιτίμιο καταδίκης των καταπατητών.
Σε όλη τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης, το Κυνουριακό μοναστήρι του Προδρόμου υπήρξε ιδιαίτερα σημαντικό, καθώς χρησίμευσε αρκετές φορές ως στρατιωτικό νοσοκομείο για τους αγωνιστές, αλλά και ως καταφύγιο του άμαχου πληθυσμού της περιοχής, καθώς και των οικογενειών των οπλαρχηγών, εξαιτίας της φυσικής του οχύρωσης. Μοναχοί του Τιμίου Προδρόμου συμμετείχαν, μάλιστα, ενεργά στα πεδία των μαχών.
Το στράτευμα του Ιμπραήμ που βρισκόταν από τις αρχές Αυγούστου του 1826 στο Άστρος, μετά την αποτυχημένη απόπειρα κατά του Κάστρου που φύλαγε ο Πάνος Ζαφειρόπουλος, πέρασε στον Αγιάννη και το Ξεροκάμπι και έστρεψε την οργή του εναντίον της μονής του Προδρόμου. Εκείνες τις ημέρες είχαν κλειστεί μέσα στο μοναστήρι, εκτός από τους τραυματίες και αρρώστους στρατιώτες, παιδιά, γέροντες και πολλές οικογένειες από τα γύρω χωριά του Καστρίου. Επίσης, βρέθηκε εκεί νοσηλευόμενος τραυματίας, ένας διακεκριμένος άνθρωπος του Αγώνα, ο Αμερικανός φιλέλληνας George Jarvis ή καπετάν «Γεώργης Ζέρβης», όπως ο ίδιος μετέτρεψε το όνομά του. Η σθεναρή αντίσταση των Ελλήνων είχε τελικά ως αποτέλεσμα την υποχώρηση του εχθρού.
Ευπορούσα η μονή, φάνηκε χρήσιμη και στήριξε οικονομικώς τη λειτουργία σχολείου στο Καστρί, ενώ το 1859 χαρακτηρίστηκε από την Ιερά Σύνοδο ως «καλώς οργανωμένη». Στα χρόνια που ακολούθησαν σημειώθηκε κάμψη του αριθμού των μοναχών της και το 1973 είχαν απομείνει στη μονή μόνο ο ηγούμενος Χριστόφορος Διαμαντάκος με τον γέροντα μοναχό Ευθύμιο.
Το 1980 η μονή μετατράπηκε σε γυναικεία με πρώτη ηγουμένη την Ανυσία, μοναχή της Παναγίας Μαλεβής.
Το μοναστήρι εορτάζει στις 6 Σεπτεμβρίου (εννέα ημέρες από την αποτομή της κεφαλής του Τιμίου Προδρόμου) και στις 14 του ίδιου μήνα, εορτή του Σταυρού.
ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Σε ένα περιφραγμένο σημείο, στα σύνορα της μονής Προδρόμου, φυλάσσεται το παραδιδόμενο «πάτημα». Σύμφωνα με την παράδοση, όταν ο Άγιος Νικόλαος ήρθε εδώ με ειδική αποστολή να οριοθετήσει τη δικαιοδοσία του, αποτυπώθηκε η οπλή του αλόγου του στο έδαφος, το λεγόμενο έκτοτε «πάτημα».
Σύμφωνα με άλλη πάλι παράδοση, όταν κτιζόταν το μοναστήρι του Τιμίου Προδρόμου, ένας μάστορας έπεσε μαζί με ένα πελεκημένο λιθάρι στον γκρεμό. Όταν κατέβηκαν οι άλλοι τεχνίτες να περισυλλέξουν τη σορό του, τον είδαν να ανεβαίνει το μονοπάτι με το λιθάρι στον ώμο.
ΙΔΡΥΣΗ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ – ΦΑΣΕΙΣ / ΧΡΟΝΟΛΟΓΗΣΗ
Αρχικά, το καθολικό ήταν ένα ναΐδριο διαστάσεων 3 x 4 μέτρων με το Ιερό στη βορειοανατολική πλευρά, κτισμένο στην είσοδο του σπηλαίου. Κατόπιν όμως χρειάστηκε να επεκταθεί για να ακολουθήσει πλέον το μοναστηριακό τυπικό. Στην είσοδο του ναού αναγράφεται το 1126 ως έτος ίδρυσης. Τότε, φαίνεται ότι κατασκευάστηκαν η ανατολική, κεντρική και βόρεια πτέρυγα της μονής με τους δύο ορόφους. Πολύ πιθανόν, κυρίως λόγω των κοινών οικοδομικών γνωρισμάτων, τότε να δημιουργήθηκε και η νότια πτέρυγα, που πολλοί πιστεύουν ότι κτίστηκε το 1704. Γενικά, κατά τη μακραίωνη ιστορία του, το μοναστήρι δέχτηκε ποικίλες επεμβάσεις.
Τα κελιά, διατεταγμένα σε σχήμα Π, κτίστηκαν σε διάφορα επίπεδα –ελλείψει χώρου- ενώ ανάμεσα στα έτη 1330 – 1382 κτίστηκαν οι δύο πύργοι. Ο βόρειος τοποθετήθηκε πάνω από την πτέρυγα, ενώ ο νότιος θεμελιώθηκε στο πέρας της νότιας πτέρυγας.
Το 1704 κατασκευάστηκε ο τρίτος όροφος της νότιας πτέρυγας και η ξύλινη προέκτασή της και έτσι διαμορφώθηκε το κτιριακό συγκρότημα της μονής στην κατάσταση που το συναντάμε σήμερα.
ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ
Το 2002 εγκρίθηκε με υπουργική απόφαση η μελέτη και εκτέλεση εργασιών αποκατάστασης της Ι. Μονής Τιμίου Προδρόμου. Το εν λόγω έργο εντάχθηκε στο Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης και υλοποιήθηκε από την Τεχνική Υπηρεσία της Ιεράς Μητρόπολης Μαντινείας και Κυνουρίας, υπό την εποπτεία αρχικά της 5ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων και κατόπιν της 25ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων. Οι εργασίες αποκατάστασης αφορούσαν στη βόρεια και δυτική πτέρυγα της μονής, στον πύργο εισόδου και στο δάπεδο του αύλειου χώρου του μοναστηριού.
