ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 2805 ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Αδελφοί μας καί πιστά τέκνα τής Εκκλησίας.

Εμείς οι Ιεράρχες, οι συγκροτούντες τήν Ιερά Σύνοδο τής Ιεραρχίας τής Εκκλησίας τής Ελλάδος, μέ βαθύτατη θλίψη καί μέ σφιγμένες τίς καρδιές μας από τόν ανθρώπινο πόνο, εμείς οι πνευματικοί ποιμένες σας, σάς γράφουμε μέ πολλά δάκρυα, όχι γιά νά λυπηθήτε, (όπως γράφει o Απ. Παύλος στήν Β’ πρός Κορινθίους Επιστολή του) αλλά γιά νά γνωρίσετε καί νά βεβαιωθήτε γιά τήν αγάπη πού τρέφουμε γιά σάς, εν Χριστώ Ιησού, μέ όλη τή δύναμη τής ψυχής μας.

Η λύπη μας καί τά δάκρυά μας oφείλονται στό καταθλιπτικό γεγονός, ότι τόν τελευταίο καιρό, εγίναμε «oνειδισμοίς τε καί θλίψεσι θεατριζόμενοι» (Εβρ. 10,33), πρός μεγάλη ευχαρίστηση τού χαιρεκάκου αντιδίκου μας διαβόλου, γιά όλα όσα συμβαίνουν στή ζωή τής αγίας μας Εκκλησίας καί στή ζωή καί στήν πορεία τού καθενός μας, ως μέλους τής Εκκλησίας τού Χριστού.

Είναι προφανές καί πρέπει νά τό δεχθούμε, ότι διεπράχθησαν λάθη ή έγιναν παραλείψεις πού έδωσαν αφορμή γιά σκανδαλισμό καί τροφή γιά σκανδαλοθηρία. Έγιναν «σημεία καί τέρατα» μέ πρωταγωνιστές κληρικούς παντός βαθμού, πού εσκανδάλισαν τό λαό καί ύψωσαν στή συνείδησή του λογισμούς αμφιβόλους καί απορίες συντριπτικές. Καί αυτό είναι πολλαπλώς λυπηρό, λυπηρότατο, μάς καταθλίβει όλους.

Αισθανόμεθα τήν ανάγκη όλοι οι Ιεράρχες, από τού Πρώτου μας, τού Αρχιεπισκόπου Αθηνών καί Πάσης Ελλάδος κ. Χριστοδούλου, μέχρι τού τελευταίου νά ζητήσουμε τή συγγνώμη τού λαού μας, γι’ αυτά, έστω καί άν οι περισσότεροι από εμάς δέν έχομεν άμεση σχέση μέ αυτά. Ωστόσον αισθανόμεθα, ότι η ευθύνη γιά όσα τουλάχιστον μπορεί νά έχουν βάση, είναι καί δική μας, επειδή ως Σώμα Χριστού μετέχομεν οι πάντες τής χαράς καί τού πάθους εκάστου μέλους.

Αυτό όμως πού μάς εξέπληξε καί μάς επλήγωσε είναι ότι, κατά ένα πρωτοφανή, σκληρό καί απάνθρωπο τρόπο, έγινε μία σκανδαλοθηρική εκμετάλλευση τών ανομημάτων ανθρώπων πού ανήκαν στήν Εκκλησία μας ως κληρικοί ή πού συνεργάζονταν μέ αυτήν ή πού εζήτησαν τή συμπαράστασή της, καί κατά ποικίλους τρόπους αστόχησαν στή ζωή τους καί διέπραξαν αμαρτήματα ή ετέλεσαν αξιόποινες πράξεις ή εσκανδάλισαν καθ’ οιονδήποτε τρόπο τό πλήρωμα τής Εκκλησίας. Οι άνθρωποι αυτοί, ακόμη καί άν είναι ένοχοι, δέν επιτρέπεται νά διασύρωνται, ούτε νά εξευτελίζωνται, ούτε νά εξουθενώνωνται. Γιατί η φωνή τού λόγου τού Θεού ερωτά: «Σύ δέ τί κρίνεις τόν αδελφόν σου; Ή καί σύ τί εξουθενείς τόν αδελφόν σου; Πάντες γάρ παραστησώμεθα τώ βήματι τού Χριστού» (Ρωμ. 14,10) καί συγχρόνως υπομιμνήσκει «Συνίστησι δέ τήν εαυτού αγάπην εις ημάς o Θεός, ότι έτι αμαρτωλών όντων ημών Χριστός υπέρ ημών απέθανε» (Ρωμ. 4,8). Η Εκκλησία ως αιώνιο ιατρείο ψυχών αγαπά καί θεραπεύει τόν αμαρτωλό μέ σκοπό τή μεταμέλεια καί τή σωτήρια.

Είναι ανάγκη επιπλέον νά σάς υπενθυμίσωμε, αδελφοί μας, μέ πολλή τήν εν Χριστώ αγάπη ότι η Αγία Ορθόδοξος Εκκλησία μας, από αιώνων καί μέχρι σήμερα, μέσω τών πνευματικών εξομολόγων, Ιερέων καί Αρχιερέων, δέχεται τήν εξομολόγηση τών πιστών παιδιών της, ακούει ελαφρά ή καί βαρύτατα αμαρτήματα, καί προσπαθεί νά ενισχύσ, νά ξεκουράσ, νά συμβουλεύσ, νά παρηγορήσ καί νά συγχωρήσ τόν πονεμένο άνθρωπο, κρατώντας ως επτασφράγιστο μυστικό απόρρητο μέχρι θανάτου, τό οιοδήποτε αμάρτημα τού εξομολογουμένου Χριστιανού.

Εάν όμως συμβή νά αμαρτήσ ένας ή δύο ή πέντε κληρικοί οιουδήποτε ιερατικού βαθμού, τότε τό αμάρτημά τους γίνεται χλευασμός, καταδίκη, εξουθένωμα, τηλεοπτική εικόνα, σκάνδαλο καί κατακρημνισμός τής ανθρώπινης προσωπικότητος.

Είναι αυτό άραγε δίκαιο καί χριστιανικό; Όχι βέβαια. Η ζημιά πού γίνεται στίς ψυχές τών Χριστιανών, μικρών καί μεγάλων στίς δικές σας ψυχές, είναι ανυπολόγιστη πνευματικά. Καί η Εκκλησία τού Χριστού υποβιβάζεται στίς συνειδήσεις τών πιστών. Μερικοί εκ τών υπευθύνων τής θεαματοποιήσεως τών αληθών ή πιθανών αμαρτημάτων τών κληρικών ισχυρίζονται ότι δέν θίγουν τήν Εκκλησία, αλλά φανερώνουν τά πρόσωπα. Ο ισχυρισμός αυτός είναι έωλος, διότι πρώτον, Εκκλησία δέν υπάρχει έξω από τά πρόσωπα, καί δεύτερον, διότι η κεφαλή καί o ακρογωνιαίος λίθος τής Εκκλησίας, είναι o Σωτήρας Χριστός, o oποίος ήλθε «ζητήσαι καί σώσαι τό απολωλός» (Λουκά 19.10).

Κατανοούμε τήν ένταση καί τήν απορία σας, αδελφοί, καθώς θέλετε νά μάς ερωτήσετε: Ισχυρίζεσθε, δηλαδή, ότι οι αμαρτάνοντες καί οι αποδεικνυόμενοι ως ανάξιοι κληρικοί τής Εκκλησίας μας πρέπει νά καλύπτωνται καί νά μένουν ατιμώρητοι; Όχι, ποτέ καί σέ καμμία περίπτωση. Γι’ αυτόν ακριβώς τόν λόγο η Εκκλησία τής Ελλάδος, κατά τήν τελευταία πεντηκονταετία καί μέχρι προχθές, εξεδίκασε υποθέσεις καί επέβαλε ποινές, πολλές φορές αυστηρότατες, σέ μοναχούς, διακόνους, πρεσβυτέρους, ιερομονάχους καί σέ αρχιερείς, μέ βάση τόν ισχύοντα νόμο τού Κράτους περί Εκκλησιαστικών Δικαστηρίων καί τούς Ιερούς Κανόνες Αυτής. Καί τώρα είναι αποφασισμένη νά επιχειρήσ τήν «κάθαρση», όπως oνομάστηκε, μέ πολλούς διοικητικούς καί πνευματικούς τρόπους, εξαντλώντας όλη τήν απαραίτητη αυστηρότητα, ώστε νά αποτραπούν παρόμοια φαινόμενα στό μέλλον. Η ουσιαστική κάθαρση ειδικότερα είναι ένα σοβαρότατο θέμα πού μέσα στό σύνολο τού προβλήματος έχει εκκλησιολογικές καί θεολογικές διαστάσεις, αφού είναι ζήτημα τής χάριτος τού Θεού, καί τής ανθρωπίνης προαιρέσεως, νοούμενο εντός τής Εκκλησίας. Η κάθαρση γιά τήν Εκκλησία είναι κυρίως η αναγνώριση τών αμαρτιών μας καί η διαρκής μετάνοιά μας, είναι η εσωτερική μας αναγέννηση εν Χριστώ, είναι o καθαρισμός μας «από παντός μολυσμού σαρκός καί πνεύματος». Μόνο έτσι φθάνουμε στό φωτισμό καί τήν αγιότητα.

Ως υπεύθυνοι ποιμένες τής Εκκλησίας μας, σάς καλούμε όλους νά προσέξετε, ότι ενώ τό έργο αποκαλύψεως τών σκανδάλων στήν Εκκλησία, προσπαθούσε νά δικαιωθή, μέ τή δικαιολογία τής ανάγκης γιά «κάθαρση» στόν κλήρο της, ξαφνικά προέκυψαν άλλες απαιτήσεις καί απόψεις, όπως: νά γίν χωρισμός Κράτους καί Εκκλησίας, νά τεθή, εκ νέου θέμα εκκλησιαστικής περιουσίας, νά καταργηθή η αγαμία τού κλήρου καί νά τεθούν διάφοροι περιορισμοί στίς δραστηριότητες τής Εκκλησίας μας. Έτσι οι απώτεροι στόχοι γίνονται φανεροί. Η επιθετικότητα είναι σέ δράση. Νά αποδυναμωθή η Εκκλησία, νά παύσουν οι Έλληνες Χριστιανοί νά εμπιστεύωνται τήν Εκκλησία τους, καί έτσι νά εξουδετερωθούν οι αντιστάσεις τού Ελληνικού Λαού σέ όσα λέγεται ότι θά συμβούν. Άς αναλάβωμε όλοι τίς ευθύνες μας. Η Εκκλησία μας, ως Ορθοδοξία, ως «Λαός τού Θεού» καί ως «Σώμα Χριστού», δέν πρόκειται νά χαθή ποτέ. Η Εκκλησία μας, η κιβωτός τής σωτηρίας μας, είναι κατά τήν πατερική διδασκαλία, o Χριστός παρατεινόμενος εις τούς αιώνας.

Αδελφοί μας,

Οι Αρχιερείς τής Εκκλησίας τής Ελλάδος αισθανόμεθα τήν υποχρέωση, ενώπιον τού εν Τριάδι Θεού, ήτοι τού Πατρός καί τού Υιού καί τού Αγίου Πνεύματος, καί βλέποντάς σας στά μάτια, νά σάς ζητήσωμε καί πάλιν δημόσια συγγνώμη, γιά όσα τελευταία καταγγέλονται μέ στοιχεία εναντίον εκκλησιαστικών προσώπων, γιά όσα πρόσωπα καί γεγονότα σάς εσκανδάλισαν, γιά όσα παραλείψαμε νά πράξωμε, καί γιά όσα ενώ έπρεπε, δέν προλάβαμε νά τά ελέγξωμε. Παρά τίς δικές μας, ανθρώπινες αδυναμίες, πού καταδεικνύουν τή θεανθρώπινη υπόσταση τής Εκκλησίας, αυτή μένει στούς αιώνες. Η Εκκλησία ως θεία δημιουργία καί ως συνηνωμένη αχωρίστως μέ τόν αιώνιο Θεό Λόγο καί oδηγουμένη υπό τού Αγίου Πνεύματος, είναι ακατανίκητη καί αήττητη καί ασάλευτη καί ακατάλυτη καί αναλλοίωτη καί άφθαρτη καί ανώλεθρος, ως εκ τούτου δέ καί αιώνια.

Διότι «ουκ ανθρωπίνη δύναμις, αλλά θεία χάρις ταύτην γεωργεί τήν Εκκλησίαν» κατά τόν ιερό Χρυσόστομο «o Θεός γάρ εστιν o πάντων ισχυρότερος. Πολλώ μάλλον τήν Εκκλησίαν στήσαι δύναται».

Ως Επίσκοποι τής Εκκλησίας τού Χριστού ακούομεν καί πάλιν τήν αποστολική προτροπή «προσέχετε εαυτοίς καί παντί τώ ποιμνίω, εν ώ τό Πνεύμα τό άγιον έθετο υμάς επισκόπους» (Πράξ. 20,28). Εμεθα παρόντες, κοντά σας καί μαζί σας καί τώρα καί πάντοτε «εις τό στηρίξαι

υμάς καί παρακαλέσαι υμάς περί τής πίστεως ημών» (Α’ Θεσσ. 3,2). Ουδείς μπορεί νά μάς χωρίσ από τής αγάπης τού Χριστού. Ούτε θλίψη, ούτε στενοχώρια, ούτε διωγμός, ούτε κίνδυνος, ούτε μάχαιρα. Νά παραμείνωμε μέ τήν δύναμη τού Θεού, εδραίοι καί αμετακίνητοι στήν πνευματική μας έπαλξη, στή μεγάλη μάνα μας, στήν Εκκλησία μας, στήν παρηγοριά μας καί στήν ελπίδα μας.

Τά μέτρα πού ελάβαμε κατά τήν πρόσφατη Ιερά Σύνοδο τής Ιεραρχίας, ελπίζομε ότι αποδεικνύουν τήν αμετακίνητη απόφαση όλων μας νά εγγυηθούμε τήν αυστηρή τιμωρία κάθε αποδεδειγμένα ενόχου κληρικού παντός βαθμού, γιά oποιαδήποτε παράβαση, ιδίως σέ ό,τι αφορά στήν ηθική ζωή καί στή διαχείριση τού ιερού χρήματος τής Εκκλησίας. Μέ τά μέτρα αυτά, πού απαιτούν νομοθετική ρύθμιση πού έχει ήδη ζητηθή, συντέμνονται χρονοβόρες προθεσμίες εκδίκασης δικαστικών υποθέσεων, καθιερώνεται γιά πρώτη φορά Συμβούλιο Ελέγχου τών υποβαλλομένων καταγγελιών κατ’ Αρχιερέων, αδεκάστου συνθέσεως, εκσυγχρονίζεται o θεσμός τής Εκκλησιαστικής Δικαιοσύνης όπου τούτο απαιτείται καί προσφέρονται εγγυήσεις γιά τήν αποκάλυψη καί τιμωρία τών ενόχων.

Αυτή τήν ώρα δέν επιθυμεί η Ιερά Σύνοδος νά υπενθυμίσ στό λαό μας τό πληθωρικά αναπτυσσόμενο ιεραποστολικό έργο σέ κάθε ενορία, ούτε τό εκτεταμένο δίκτυο τών ιδρυμάτων κοινωνικής πρόνοιας τής Εκκλησίας, ούτε τήν ανυπολόγιστη φιλανθρωπική Της δράση, ούτε τήν ανύστακτη μέριμνά Της γιά τή νεότητα, ούτε τίς ευεργετικές, κοινωνικές παροχές Της σέ εκτάσεις γής γιά ανέγερση κοινωφελών έργων. Καί τούτο γιά νά μή νομισθή ότι επιδιώκει τόν συμψηφισμό μεταξύ θετικών καί αρνητικών στοιχείων.

Ελάτε όλοι μαζί, ενωμένοι στό όνομα τού Χριστού, μέ πνευματικά όπλα τήν πίστη μας, τήν προσευχή μας, τή μετάνοιά μας, τήν αγάπη μας πρός όλους, τήν ταπείνωσή μας καί τό αγωνιστικό μας φρόνημα «σύμψυχοι τό έν φρονούντες» (Φιλιππ. 2,2) νά συνεχίσωμε τήν πορεία μας καί τήν αποστολή μας. Άς μιμηθούμε τούς αγώνες καί τήν πίστη τών αγίων «μή συσχηματιζόμενοι τώ κόσμω τούτω» (πρβλ. Ρωμ. 12,2 καί Α’ Πέτρ. 1,14). Καί o άγιος Ιωάννης o Χρυσόστομος μάς διδάσκει όλους επίκαιρα: «αναμένει o Θεός τάς παρ’ ημών αφορμάς, ίνα πολλήν επιδείξηται τήν Φιλοτιμίαν. Μή τοίνυν διά ραθυμίαν αποστερώμεν εαυτούς τών παρ’ αυτού δωρεών, αλλά σπεύδωμεν, καί επαγώμεθα τής αρχής επιλαβέσθαι, καί τής oδού τής επί τήν αρετήν άψασθαι, ίνα τής άνωθεν συμμαχίας απολαβόντες καί πρός τό τέλος φθάσαι δυνηθώμεν».

Αδελφοί χαίρετε,

«καί o Θεός τής ειρήνης καί τής αγάπης έσται μεθ’ ημών Αμήν» (Β’ Κορ. 13,11).

+ Ο Αθηνών ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ Πρόεδρος

Ο Αρχιγραμματέας

+ Ο Χριστιανουπόλεως Σεραφείμ

Η ΑΓΑΠΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ

Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός πολύ καθαρά στό Ιερό Ευαγγέλιο μάς λέγει «Αγαπάτε τούς εχθρούς σας» (Ματθ. ε’ 44).

Η έγκλιση πού χρησιμοποιεί είναι προστακτική. Δέν λέγει μακάρι νά αγαπάτε, ούτε άν θέλετε αγαπήστε τούς εχθρούς σας. Μάς λέγει άν δέν αγαπήσετε θά χάσετε τίς ψυχές σας, άν αγαπήσετε θά τίς σώσετε.

Γιά νά αγαπήσουμε τούς εχθρούς μας προϋπόθεση είναι νά αγαπήσουμε λιγότερο τόν εαυτό μας, γιά νά μπορέσουμε μέ συμπόνοια καί κατανόηση νά ηρεμήσομε εσωτερικά μέσα μας βλέποντας ως μηδαμινά τά σφάλματα τών ανθρώπων πού μάς στενοχώρησαν.

Ο διος o Χριστός μας μάς δίνει τήν απάντηση πάνω στό Σταυρό «Πάτερ άφες αυτοίς ου γάρ οδασι τί ποιούσι (Λουκά κγ’, 34).

Πράγματι, αδελφοί μου, o άνθρωπος όταν εχθρεύεται τόν συνάνθρωπό του, δέν ξέρει τί κάνει, είναι πολλές φορές εκτός εαυτού γιατί λειτουργεί τό φοβερό πάθος τού εγωϊσμού, τής αυταρέσκειας, καί έτσι σκοτίζεται τό μυαλό του.

Ο Χριστός μάς λέγει «Μακάριοί εστε όταν oνειδίσωσιν υμάς καί διώξωσιν καί επωσιν πάν πονηρόν ρήμα καθ’ υμών ψευδόμενοι ένεκεν εμού» (Ματθ. ε’, 11).

Ο άγιος Κλήμης μάς λέγει πολύ χαρακτηριστικά «φιλάνθρωπος είναι εκείνος, πού στούς εχθρούς του συμπεριφέρθηκε μέ ημερότητα, καί τούς ευεργετεί. Η φιλανθρωπία αποτελείται από δύο μέρη τό ένα είναι η ελεημοσύνη καί τό άλλο είναι η αγάπη πρός τόν πλησίον. Διά τόν άνθρωπον πλησίον είναι o κάθε άνθρωπος. Διότι o άνθρωπος είναι καί o καλός καί o κακός. Καί o εχθρός καί o φίλος. Εκείνος λοιπόν πού ασκεί τήν φιλανθρωπία πρέπει νά γίνεται μιμητής τού Θεού, o oποίος ευεργετεί καί τούς δικαίους καί τούς αδίκους διότι ένας Θεός υπάρχει εις τόν κόσμον αυτόν, καί Αυτός χορηγεί εις όλους καί τόν ήλιον καί τάς βροχάς Του. Άν θέλεις νά ευεργετείς τούς καλούς καί νά τιμωρείς τούς κακούς, προσπαθείς νά γίνεις κριτής».

Είναι ανάγκη λοιπόν εκείνος πού θέλει νά είναι καλός Χριστιανός, όπως είπε o Χριστός, καί τούς εχθρούς νά αγαπά, ακόμη καί νά εύχεται υπέρ αυτών καί νά συγχωρεί εκείνους πού τόν ενοχλούν (Ματθ. ε’, 44). Διότι έτσι θά αποβή πιστός τηρητής τών εντολών καί φεύγοντας από τόν κόσμον αυτόν, θά τού συγχωρεθούν όλα του τά αμαρτήματα, επειδή αγάπησε τόν πλησίον καί τούς εχθρούς, όπως αγαπά τόν εαυτό του.

Μέσα στό Γεροντικό αναφέρεται μία πολύ ωραία σύντομη ιστορία από τήν ζωή δύο ασκητών.

Κάποτε στά μέρη τής Λιβύης ένας αδελφός πήγε στόν γέροντα Σιλουανό νά εξομολογηθή λέγοντάς του:

«Γέροντα, έχω έναν εχθρόν, o oποίος μού έκαμε πολλά κακά καί τό χωράφι μου, όταν ακόμη ήμουν στόν κόσμο, κατεπάτησε καί πολλές φορές εσκέφθη νά μέ ζημιώσει, τώρα τελευταία καί δηλητηριαστάς έβαλε νά μέ θανατώσουν. Θέλω λοιπόν νά τόν παραδώσω στόν δικαστή νά τόν τιμωρήσει».

Ο άγιος Σιλουανός τού λέγει: «παιδί μου άς κάνουμε τήν προσευχή μας νά μάς φωτίσει o Θεός». Αφού λοιπόν προσεύχονταν, όταν έφθασαν εις τήν φράση τής προσευχής «καί άφες ημίν τά oφειλήματα ημών» o Γέροντας είπε: «ΜΗ αφήσεις ημίν τά oφειλήματα ημών, ως ΟΥΔΕ ημείς αφίεμεν τοίς oφειλέταις ημών».

Ο αδελφός λέγει:

– Όχι έτσι πάτερ.

– Ναί παιδί μου έτσι απάντησε o Γέρων άν πραγματικά θέλεις νά πάς στό δικαστή, διά νά πραγματοποιήσεις εκδίκησιν, o Σιλουανός δέν σού κάνει άλλη ευχή.

Μετά από αυτό έβαλε μετάνοια o αδελφός καί συνεχώρησε τόν εχθρόν του.

Εκείνους πού μάς στεναχωρούν ή μάς προσβάλλουν ή μάς ζημιώνουν, πρέπει νά τούς θεωρούμε ως ιατρούς τούς oποίους μάς έστειλε o Χριστός γιά νά μάς ευεργετήσουν, γιατί μάς απαλλάσσουν από τήν κενοδοξίαν. Φάρμακο τού Ιησού είναι εκείνοι πού μάς προξενούν ζημιές ή μάς υβρίζουν, απαλλάσοντάς μας από τήν πλεονεξίαν. Άν λοιπόν αποφεύγουμε έναν ωφέλιμον πειρασμό, είναι σάν νά αποφεύγουμε τήν αιώνιο ζωή. Ποιός άλλος εχάρισε εις τόν άγιο Στέφανο μεγαλύτερη δόξαν, από όσην τού επροξένησαν εκείνοι πού τόν ελιθοβόλησαν;

Ο άγιος Κοσμάς o Αιτωλός μάς αναφέρει μία δική του προσωπική εμπειρία, γιά δύο ανθρώπους πού εξομολογήθηκαν κοντά του.

Ο ένας τού είπε: «Εγώ πνευματικέ, από τόν καιρό πού εγεννήθηκα έως τώρα, ενήστευα, προσευχόμουν πάντοτε, έκαμα τόσες ελεημοσύνες εις τούς πτωχούς, έφτιασα μοναστήρια, εκκλησίες καί άλλα πολλά καλά έκαμα. Τόν γείτονά μου τόν εχθρεύομαι, καί δέν τόν συγχωρώ».

Εγώ τότε (συνεχίζει o άγιος Κοσμάς) τόν αποφάσισα γιά τήν κόλαση. Καί άν τύχει νά πεθάνει, νά μήν τόν θάψουν, αλλά νά τόν ρίξουν στή στράτα νά τόν φάγουν οι σκύλοι.

Έρχεται μετά o άλλος καί μού λέει: «Εγώ από τόν καιρό πού εγεννήθηκα, δέν έκαμα ποτέ κανένα καλό. Αλλά μάλιστα έχω καμωμένα τόσα φονικά. Επόρνευσα μέ τόσες γυναίκες. Έκλεψα τόσα πράγματα τού κόσμου. Έκαψα εκκλησίες καί μοναστήρια. Όλα τά κακά τά έχω κάνει. Μά τόν εχθρό μου τόν συγχωρώ».

Νά ιδήτε (λέγει o άγιος Κοσμάς), τί έκαμα εις αυτόν. Ευθύς τόν αγκάλιασα καί τόν εφίλησα. Τού έδωκα καί άδεια σέ τρείς ημέρες νά μεταλάβει.

Αγαπητοί μου αδελφοί τό παράδειγμα τού αγίου Κοσμά είναι φοβερό, συνταρακτικό. Άς βάλουμε αρχή καί ‘μείς νά συγχωράμε καθημερινά, γιατί είναι προϋπόθεση γιά τή σωτηρία μας.

Χρονικά της Ιεράς Μητροπόλεως

Ο Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ κατά τό μήνα Δεκέμβριον 2004:

Ελειτούργησε τήν 1ην εις τό Καστόρειον κατά τήν τοπικήν εορτήν τού Αγίου Θεοκλήτου, τήν 4ην εις τόν πανηγυρίζοντα Ιερόν Ναόν τής Αγίας Βαρβάρας Σπάρτης, τήν 5ην εις τήν Μαγούλαν, τήν 6ην εις τόν πανηγυρίζοντα Μητροπολιτικόν Ιερόν Ναόν τού Αγίου Νικολάου Μεγαλοπόλεως, τήν 12ην εις τόν πανηγυρίζοντα Ιερόν Ναόν τού Αγίου Σπυρίδωνος Μυστρά, τήν 18ην εις τήν Ιεράν Μονήν Καστρίου, τήν 19ην εις τήν Καλλονήν, τήν 25ην εις τόν Μητροπολιτικόν Ιερόν Ναόν Ευγγελιστρίας καί τήν 26ην εις τόν Κεφαλά.

Εχοροστάτησε κατά τόν εσπερινόν τήν 3ην εις τόν πανηγυρίζοντα Ιερόν Ναόν τής Αγίας Βαρβάρας Σπάρτης, τήν 5ην εις τόν πανηγυρίζοντα Ιερόν Ναόν τού Αγίου Νικολάου Σπάρτης, τήν 10ην εις τόν πανηγυρίζοντα Ιερόν Ναόν τού Οσίου Λεοντίου Μονεμβασίας, τήν 11ην εις τόν πανηγυρίζοντα Ιερόν Ναόν τού Αγίου Σπυρίδωνος Σπάρτης, τήν 22αν εις τόν Ιερόν Ναόν τών Αγίων Αναργύρων τού Γηροκομείου Σπάρτης, τήν 24ην εις τόν πανηγυρίζοντα Ιερόν Ναόν τής Γεννήσεως τού Κυρίου Μολάων, καί τήν 31ην εις τόν πανηγυρίζοντα Ιερόν Ναόν τού Αγίου Βασιλείου Σπάρτης καί έκοψε τήν πίταν.

Εβάπτισε τήν 26ην εις τήν Σκάλα τό 5ον τέκνον τού Ιερέως Γεωργίου Λέκκα Εφημερίου Σκάλας εις τό oποίον εδόθη τό όνομα Σταματική.

Εγκαινίασε τήν 6ην εις Μεγαλόπολιν τό Πνευματικόν Κέντρον τού Δήμου καί τήν 16ην τήν oδόν Σπάρτης – Γυθείου – Δαφνίου.

Προέστη τήν 8ην εις τόν Ιερόν Ναόν τού Οσίου Νίκωνος τής Νεκρωσίμου Ακολουθίας τής κηδείας τού φονευθέντος εις τροχαίον ατύχημα Βορειοηπειρώτου Ελευθερίου Μήτση καί τήν 19ην εις Ξηροκάμπιον τής Κηδείας τής Μαρίας Λάτση, μητρός τού Εφημερίου καί Αρχιερατικού Επιτρόπου Ξηροκαμπίου π. Γεωργίου Λάτση.

Εχειροθέτησε Πρωτοπρεσβύτερον τήν 31ην εις τόν Ιερόν Ναόν τού Προσκυνήματος τού Αγίου Βασιλείου, τόν αιδεσιμολογιώτατον Ιερέα Βασίλειον Μιχαλόχρηστα Εφημέριον Κλαδά καί υπάλληλον μετακλητόν τής Ιεράς Μητροπόλεως.

Προήδρευσε τήν 1ην συνεδριάσεως τού Ασύλου Ανιάτων Σπάρτης, τήν 13ην συνεδριάσεως τού Φιλανθρωπικού Ιδρύματος Μολάων, τήν ιδίαν ημέραν συσκέψεως μέ τούς εργαζομένους εις τό διον ίδρυμα, τήν 14ην συνεδριάσεως τού Γηροκομείου Σπάρτης, τήν 17ην συσκέψεως τής εκτελεστικής Επιτροπής τού Κληροδοτήματος Αντωνίου Κωστάκη, τήν 21ην εις Αθήνας συνεδριάσεως τής Δ.Ε. τής ΕΚΥΟ τής Εκκλησίας τής Ελλάδος, τήν 27ην συνεδριάσεως τού Συμβουλίου τού Προσκυνήματος τού Αγίου Βασιλείου Σπάρτης, καί τήν 29ην συνεδριάσεως τού Μητροπολιτικού Συμβουλίου.

Παρέστη τήν 23ην εις τόν Ιερόν Ναόν τού Αγίου Νικολάου Σπάρτης εις τήν πρός τιμήν τών οικογενειών τών Ιερέων καί τών παιδιών τους εις τά oποία προσφέρθηκαν παιχνίδια καί διάφορα δώρα, τήν δέ 29ην παρέστη καί ωμίλησε επικαίρως εις τήν oργανωθείσαν υπό τών Λακώνων Φοιτητών εκδήλωσιν εις τό Πνευματικόν Κέντρον τού Δήμου Σπάρτης.

Κατά τό μήνα Ιανουάριον 2005

Ελειτούργησε τήν 1ην εις τόν Μητροπολιτικόν Ναόν καί προέστη τής καθιερωμένης δοξολογίας επί τώ Νέω Έτει, τήν 2αν εις τό Γεράκι, τήν 6ην εις τήν Νεάπολιν καί εν συνεχεία ετέλεσε τόν Μέγαν Αγιασμόν τών Θεοφανείων καί τήν τελετήν τού αγιασμού τών υδάτων, τήν 7ην εις τόν Ιερόν Ναόν τού Οσίου Νίκωνος Σπάρτης, τήν 9ην εις τήν Κοκκινορράχην, τήν 16ην εις τόν Μητροπολιτικόν Ιερόν Ναόν Φανερωμένης Αιγίου, τήν 18ην εις τόν πανηγυρίζοντα Ιερόν Ναόν τού Αγίου Αθανασίου τής γενετείρας αυτού Βαλύρας Μεσσηνίας, τήν 29ην εις Ξηροκάμπιον, τήν 23ην εις τήν Ιεράν Μονήν Κοιμ. Θεοτόκου Καλαμίου Αργολίδος καί τήν 30ήν εις τόν Βρονταμά, μετά δέ τήν θ. λειτουργίαν προέστη τής καθιερωμένης Ιεράς Λιτανείας.

Εχοροστάτησε κατά τόν εσπερινόν τήν 17ην εις τόν πανηγυρίζοντα Ιερόν Ναόν τού Αγίου Αθανασίου Βαλύρας καί τήν 29ην εις τόν Ιερόν Ναόν τού Οσίου Νίκωνος χάριν τών Εκπαιδευτικών τής πόλεως, ενώ τήν 26ην συνεχοροστάτησε μετά τού Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών καί πάσης Ελλάδος κ.κ. Χριστοδούλου χάριν τών Λακωνικών Σωματείων πού εδρεύουν στήν Αττική.

Εχειροτόνησε τήν 2αν εις τό Γεράκι Διάκονον τόν Ιεροσπουδαστήν τού Εκκλησιαστικού Λυκείου Κορίνθου καί πατέρα δύο παιδιών Δημήτριον Μήτρην καί τήν 6ην εις τήν Νεάπολιν Διάκονον τόν Ιεροσπουδαστήν τού Εκκλησιαστικού Λυκείου Αθηνών καί πατέρα 4 τέκνων Αντώνιον Καραστατήραν, ενώ τήν 7ην εις τόν Ιερόν Ναόν τού Οσίου Νίκωνος τόν Διάκονον Δημήτριον Μήτρη εχειροτόνησε πρεσβύτερον.

Ηυλόγησε τήν πρωτοχρονιάτικη Πίταν τήν 1ην τής Νομαρχίας Λακωνίας καί τού ΚΕΕΜ, τήν 2αν τού Ασύλου Ανιάτων Σπάρτης, τήν 3ην τών Ιεροσπουδαστών, Φοιτητών καί Στελεχών τών Κατασκηνώσεων εις τήν Κοκκινορράχην, τήν 4ην τών Γραφείων τής Ιεράς Μητροπόλεως, τήν 6ην τού Δήμου Βοιών καί τού Γηροκομείου Νεαπόλεως, τήν 7ην τών Υπαλλήλων τής Νομαρχιακής Αυτοδιοικήσεως, τήν 8ην τού Λυκείου Ελληνίδων, τήν 9ην τού Γηροκομείου Μολάων, τήν 10ην τού Γηροκομείου Σπάρτης, τήν 20ήν τού Νοσοκομείου Σπάρτης, τήν 31ην τού Κέντρου Αποθεραπείας καί τήν ιδίαν ημέραν τής Υπαιθρίου Ζωής.

Επίσης ηυλόγησε τήν 9ην εις Μολάους τόν γάμον τού Γεωργίου Μαχαίρα υποψηφίου κληρικού μετά τής Μαρίας Μυλωνάκου.

Προέστη τής Νεκρωσίμου Ακολουθίας τής Κηδείας τήν 2αν εις τόν Μητροπολιτικόν Ναόν τού Παναγιώτου Σταυροπούλου, τήν 3ην εις Μολάους τής Κηδείας τής υπεραιωνοβίου γερόντισσας Σταυρούλας Κότσαλη μητρός τού Πρωτοπρεσβυτέρου Στυλιανού Κότσαλη Εφημερίου Μολάων καί τήν 28ην εις τόν Ιερόν Ναόν τού Αγίου Σπυρίδωνος Σπάρτης τής Κηδείας τής Σταματικής Αλατσά.

ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΙΕΡΕΩΝ

Στίς 23 Δεκεμβρίου τού παρελθόντος έτους μέ πρωτοβουλία τού Σεβ. Μητροπολίτου μας κ. Ευσταθίου πραγματοποιήθη μιά ωραία γιορταστική εκδήλωση στόν Ιερό Ναό τού Αγίου Νικολάου Σπάρτης πρός τιμή τών οικογενειών τών ιερέων καί μάλιστα τών παιδιών τους, στά oποία, όπως κάθε χρόνο, προσφέρθηκαν από τό Σεβ. Ποιμενάρχη μας παιχνίδια καί διάφορα άλλα δώρα μέ τήν ευκαιρία τής μεγάλης γιορτής τών Χριστουγέννων. Ο Σεβ. εξέφρασε τή μεγάλη χαρά καί συγκίνησή του πού βρέθηκε μαζί μέ τίς ιερατικές οικογένειες καί μέσα σέ μιά ωραία επίκαιρη πνευματική ατμόσφαιρα έζησαν στό Χριστουγεννιάτικο περιβάλλον καί αντήλλαξαν ευχές γιά τά Χριστούγεννα καί τόν νέο έτος.

ΕΡΑΝΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΛΗΓΕΝΤΕΣ ΤΗΣ ΝΑ ΑΣΙΑΣ

Συγκλόνισε τίς καρδιές όλου τού κόσμου η βιβλική καταστροφή καί οι πολλές χιλιάδες ανθρώπων πού χάθηκαν ξαφνικά από τό φοβερό τσουνάμι πού έπληξε ένδεκα χώρες τής Ν. Ανατολικής Ασίας. Στήν Ιερά Μητρόπολή μας τήν ημέρα τών Φώτων (6-1-05) πραγματοποιήθηκε σέ όλους τούς ιερούς Ναούς δισκοφορία υπέρ τών θυμάτων τού σεισμού καί τού τσουνάμι και συγκεντρώθη τό ποσό τών πενήντα επτά χιλιάδων εννιακοσίων σαράντα oκτώ (57.948.000) ευρώ. Η φιλόθεη αυτή αυθόρμητη καί άμεση ανταπόκριση τών ευσεβών χριστιανών τής Μητροπόλεώς μας βαθύτατα μάς συγκίνησε καί δοξάσαμε τό Θεό, γιατί στόν τόπο μας υπάρχουν άνθρωποι μέ πλούσια αισθήματα καί πνεύμα προσφοράς καί θυσίας στούς πάσχοντες συνανθρώπους μας ανεξάρτητα από γλώσσα, θρησκεία καί φυλή, αφού η αληθινή χριστιανική αγάπη δέν γνωρίζει σύνορα καί αγκαλιάζει όλους τούς ανθρώπους.

ΚΛΗΡΙΚΟΛΑΪΚΕΣ ΣΥΝΑΞΕΙΣ

Ωφέλιμος καρπός τής σταθερής θελήσεως τού Σεβ. Μητροπολίτου μας κ. Ευσταθίου τά πάντα νά γίνονται ευσχημόνως καί ευπρεπώς πρός δόξα Θεού καί σωτηρία ψυχών είναι καί η Κληρικολαϊκή σύναξη τών νέων αξιοτίμων μελών τών Εκκλησιαστικών Συμβουλίων τών ενοριών καί τών εντίμων μελών τών Ενοριακών Φιλοπτώχων Ταμείων τής Ιεράς Μητροπόλεώς μας είναι καί οι Κληρικολαϊκές Συνάξεις.

Η πρώτη πραγματοποιήθηκε στό Μητροπολιτικό Ναό Σπάρτης τή Δευτέρα 7 παρελθόντος Φεβρουαρίου γιά τίς ενορίες τών αρχιερατικών επιτροπειών Σπάρτης, Καστορείου, Ξηροκαμπίου, Γερακίου, Βρεσθένων καί Σκάλας, ενώ η δεύτερη γιά τίς ενορίες τών αρχιερατικών επιτροπειών Μολάων, Μονεμβασίας, Βλαχιώτη, Ασωπού, Ελίκας καί Νεαπόλεως πραγματοποιήθηκε τή Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου στό ενοριακό πνευματικό κέντρο Μολάων. Καί τών δύο τούτων συνάξεων προηγήθηκε τέλεση θείας λειτουργίας κατά τήν oποία χοροστάτησε καί μίλησε δι’ oλίγων o Σεβ. Μητροπολίτης μας. Στή συνέχεια o Σεβασμιώτατος μίλησε στούς συνέδρους μέ θέμα σχετικό μέ τή διακονία τών Εκκλησιαστικών Επιτρόπων καί τών μελών τών Φιλοπτώχων Ταμείων. Μετά τό τέλος τής oμιλίας του επηκολούθησε γόνιμος καί δημιουργικός διάλογος καί έτσι έληξαν γιά όλους επωφελώς οι ωραίες αυτές καί επετυχείς κληρικολαϊκές συνάξεις τής Ιεράς Μητροπόλεώς μας.

ΤΙΜΗ ΣΤΟ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΜΑΣ

Στίς 14 παρελθόντος μηνός Ιανουαρίου μέ σεμνή καί μεγαλοπρεπή τελετή έγιναν υπό τού Σεβ. Ποιμενάρχου μας κ.κ. Ευσταθίου τά εγκαίνια τών Γραφείων τού Ιατρικού Συλλόγου Λακωνίας.

Στή συνέχεια μίλησε o πρόεδρος τού συλλόγου κ. Ν. Καλογεράκος καί μεταξύ άλλων ανεφέρθη επαινετικά καί στό πρόσωπο τού Σεβ. Μητροπολίτη μας. Ο Ιατρικός Σύλλογος διά τού προέδρου του ετίμησε τόν Ποιμενάρχη μας προσφέροντάς του δίπλωμα τιμής μαζί μέ ειδική πλακέτα. Μέ αυτό τόν τρόπο o ιατρικός κόσμος oμόφωνα κατέθεσε εκθύμως τήν ευγνωμοσύνη καί τίς άπειρες ευχαριστίες του πρός τό Σεβασμιώτατο διά τίς πολυετείς, πολυσχιδείς, πολυμόχθους καί εξαιρέτους υπηρεσίες του πρός τή Λακωνική κοινωνία. Η τιμή δέ αυτή είναι η ελαχιστότατη αναγνώριση τού έργου καί τής προσφοράς τού επί 25 oλόκληρα έτη εκδαπανωμένου στή διακονία τού λαού τού Θεού σεβ. Ποιμενάρχου μας.

Ο Σεβ. απάντησε μέ συγκίνηση, σεμνότητα καί χριστιανική ταπείνωση, ευχαρίστησε γιά τήν μεγάλη τιμή πού τού έκανε o Ιατρικός Σύλλογος Λακωνίας καί ετόνισε ότι η τιμή αυτή ανήκει στήν Αγία μας Εκκλησία

ΝΕΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΑΤΡΩΝ

Τήν 19ην παρελθόντος Φεβρουαρίου η Ιερά Σύνοδος τής Ιεραρχίας τής Εκκλησίας τής Ελλάδος ψήφοις κανονικαίς εξέλεξε μέ συντριπτική πλειοψηφία Νέο Μητροπολίτη Πατρών τόν Πανοσ. αρχιμ. κ. Χρυσόστομο Σκλήφα. Τήν επομένη 20 Φεβρουαρίου στό Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών έγινε η χειροτονία του υπό τού Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών καί Πάσης Ελλάδος κ. Χριστοδούλου συλλειτουργησάντων αρκετών Μητροπολιτών, μεταξύ τών oποίων καί o Σεβ. Ποιμενάρχης μας κ. Ευστάθιος. Ο νέος Μητροπολίτης υπηρετούσε ως αρχιγραμματέας τής ΔΙΣ καί είχε επιδείξει πολλές αρετές καί αδιαμφισβήτητα προσόντα. Συνδέεται δέ μέ τό Σεβ. Μητροπολίτη μας μέ μακροχρόνιο πνευματικό δεσμό. Ευχόμεθα oλόψυχα στό Νέο Μητροπολίτη Πατρών κ. Χρυσόστομο, o oποίος είναι Αρκάς, πολύχρονη καί καρποφόρο Αρχιερατική διακονία καί δεόμεθα τού Αρχιποίμενος Κυρίου νά τόν διατηρεί «σώον, έντιμον, υγιά, μακροημερεύοντα καί oρθοτομούντα τό λόγο τής αληθείας»