Η ΕΠΙΦΑΝΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΑΚΕΛΛΑΡΗ Ή ΣΑΚΕΛΛΑΡΟΠΟΥΛΟΥ
ΑΠΟ ΤΟ ΒΑΣΣΑΡΑ
( του Νικολάου Ι. Κουφού, τ. Σχολικού Συμβούλου – συγγραφέα – Διοικητή Γεν. Νοσοκομείου Λακωνίας )
Παναγιώτατε Δέσποτα, σεβαστό ιερατείο, αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί και συμπατριώτες Βασσαριώται, εν τη ημεδαπή ή εν τη αλλοδαπή οικούντες,
Ευφρόσυνη ημέρα ανέτειλε σήμερον δια τον ιστορικόν Βασσαράν, καθότι αγιαστικώς ενεργούν επ’ αυτού, τόσον η ζώσα Αρχιερατική Ευλογία του σεπτού μας Ποιμενάρχου κ.κ. Ευσταθίου, όσον και η εξ ουρανών Ευχή, του αοιδίμου Βασσαριώτη Δεσπότη και κλεινού Ιεράρχου, Μελετίου Σακελλαροπούλου.
Δεν έχω σκοπό να ομιλήσω συμπληρωματικά, Παναγιώτατε Δέσποτα, επί των προλαλησάντων και να αναφερθώ εις τον παλαιόν Βασσαριώτην Δεσπότην μας, τον σεπτόν Ιεράρχην, τον τιμώμενον σήμερον δια της παρουσίας σας εν τη γενετείρα του, παρά επιθυμώ δια της Ευλογίας σας, να αναφερθώ εν συντομία εις την επιφανή οικογένειαν Σακελλάρη ή Σακελλαροπούλου από το Βασσαρά, γόνος της οποίας τυγχάνει και ο μεγάλος Εκκλησιαστικός ανήρ, Μελέτιος Σακελλαρόπουλος.
Μία από τις γειτονιές του νότιου άκρου του οικισμού του Βασσαρά, λεγόταν από παλαιά « Σακελλαραίικος μαχαλάς », αφού εκεί ήταν τα σπίτια των συγγενικών οικογενειών που έφεραν το επίθετο Σακελλάρης.
Στη γειτονιά αυτή υπάρχει και σήμερα, ανακαινισμένη η πατρική οικία του αειμνήστου Μητροπολίτη Μεσσηνίας Μελετίου Σακελλαροπούλου, που γεννήθηκε εκεί κατά το έτος 1854 και φέτος συμπληρώθηκαν ογδόντα χρόνια από την κοίμησή του. Ο Μελέτιος, τίμησε τη γενέθλιο γη του Βασσαρά και τη Μονή της μετανοίας του, τους Αγίους Τεσσαράκοντα Σπάρτης, με τις αρετές της ψυχής του, την επιστημονική κατάρτισή του στην Ελλάδα και τη Γερμανία, με την πανεπιστημιακή διδασκαλία και την Αρχιερατική διακονία του στη Μητρόπολη Μεσσηνίας, για μία περίπου τριακονταετία. Σήμερα και κατά την ιερή στιγμή του Αρχιερατικού Μνημοσύνου του, θεωρούμε χρέος μας να παρουσιάσουμε συνοπτικά την ιστορία της επιφανούς οικογενείας του, η οποία πρόσφερε σε τοπικό και εθνικό επίπεδο ήρωες προμάχους του ̓ 21, εκκλησιαστικούς ταγούς σε όλους τους βαθμούς της ιεροσύνης, στελέχη της πολιτικής και των Ενόπλων Δυνάμεών μας κατά τις επιχειρήσεις του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου που συμμετείχε η χώρα μας, φιλοπρόοδους επιχειρηματίες και ένθερμους πατριώτες εν τη ημεδαπή και αλλοδαπή.
Ο παππούς του Μητροπολίτη Μελετίου, Μιχαήλ Σακελλάρης, ( Μιχαήλ ήταν και το κοσμικό όνομα του Μελετίου ), όπως μας πληροφορεί ο Αγ. Σγουρίτσας στο βιβλίο του Βασσαράς – Βέροια, έπεσε μαχόμενος υπέρ πίστεως και πατρίδος στη μάχη κατά των Τούρκων στη Βλαχοκερασιά στις 10 Απριλίου του 1821, ανήμερα του Πάσχα, συμπολεμώντας με 45 άλλους Βασσαραίους και τον καπετάνιο τους Αναγνώστη Οικονόμου, υπό τις διαταγές του γερο – Νικολόπουλου που έπεσε κι αυτός ηρωικά, εφορμώντας με το γιαταγάνι κατά των εχθρών. Στην ίδια μάχη – κατά το Σγουρίτσα – επληγώθη στο χέρι ο υιός του Μιχαήλ Σακελλάρη, ο Συμεών, ο οποίος εκ του ονόματος φαίνεται να ήταν ιερωμένος.
Σύμφωνα με άλλους ερευνητές, στην ίδια μάχη έλαβε μέρος και « ο ιερεύς Δημήτριος Σακελλαρόπουλος, του οποίου ο πατήρ εφονεύθη εκεί, και ο Παπανανίας με τους Βασσαριώτες, … ». Για τη συμμετοχή του Παπα – Δημήτρη Σακελλάρη, ο οποίος ήταν πράγματι υιός του Μιχαήλ και πατέρας του Μελετίου, έχουμε να παρατηρήσουμε τα ακόλουθα : Αν ο παπα – Δημήτρης είχε λάβει μέρος στη μάχη της Βλαχοκερασιάς, πρέπει να ήταν σε εφηβική ηλικία και βέβαια όχι ως ιερέας. Είναι γνωστό ότι στις πολεμικές επιχειρήσεις των επαναστατημένων Ελλήνων και ιδίως σε αποστολές εφοδιασμού και μεταφορών, συμμετείχαν και παιδιά ηλικίας 14 και 15 ετών. Ίσως όμως να γίνεται σύγχυση με τον υιό του Μιχαήλ, το Συμεών που πολέμησε και πληγώθηκε στο χέρι.
Στον κατάλογο των « κατά καιρούς ιερατευσάντων εν τη κωμοπόλει μας από του 1780 και εντεύθεν μέχρι σήμερον » δηλαδή μέχρι το έτος 1921, που δημοσιεύεται στο περιοδικό Μαλεβός, και αφορά βεβαίως το Βασσαρά, ο παπα – Δημήτριος Σακελλάρης, αναφέρεται ύστερα από τον παπα – Γιαννάκη Γιαννακόπουλο και πριν από τον παπα – Νικόλαο Πρωτοπαππά, ο οποίος είχε εμπλακεί στην « ανταρσία του Μπασσαρά στα 1862 », ορκίζοντας τους αντιοθωνιστές ( Βλάμηδες ). Για τον παπα – Δημήτριο Σακελλάρη, το ίδιο σημείωμα αναφέρει : « Ο Παπα – Δημήτριος Σακελλάρης, ούτινος την εικόνα δημοσιεύομεν, ιεράτευσεν και εις Χρύσαφαν επί πέντε έως εξ έτη είναι δε, ως και ανωτέρου γράφομεν, πατήρ του Αγίου Μεσσηνίας και Προέδρου του Συλλόγου μας ο « Διόνυσος ».
Ύστερα από έρευνα στο « Μητρώον Αρρένων της Κοινότητος Βασσαρά » και σύμφωνα με όσα στοιχεία συλλέξαμε από τη ζώσα προφορική παράδοση των ηλικιωμένων κατοίκων του χωριού μας, ο Μελέτιος Σακελλαρόπουλος είχε δύο αδελφούς, τον Κωνσταντίνο και τον Παντελή.
Ο Κωνσταντίνος είχε τρεις θυγατέρες, τη Λορέττα, τη Χαρίκλεια και την Καλλιόπη, ( η οποία είχε νυμφευθεί τον Παπα – Καίσαρη από τη Μεσσηνία ) και δύο γιους, τον Σταμάτη και το Θεόδωρο. Ο Θεόδωρος Σακελλαρόπουλος, είχε γεννηθεί στην Κωνσταντινούπολη το 1897 και ως Αξιωματικός, « εξελθών της Σχολής των Ευελπίδων κατά το 1918, εις πλείστας έλαβε μέρος μάχας κατά τους πολέμους του 1918 και 1919, καθ’ ας απαράμιλλον επέδειξεν ανδρείαν ». Ο γενναίος Αξιωματικός Σακελλαρόπουλος, δόξασε την Ελληνική σημαία στα πεδία των μαχών της Κριμαίας και ακολούθως ως λαμπρόν στέλεχος της Στρατιάς Έβρου, ανέμενεν το νεύμα του Αρχηγού του, Θεοδώρου Πάγκαλου, ίνα εισέλθει ταχέως και ανεμποδίστως εις την Πόλιν των ονείρων του.
Ο Παντελής με τη σύζυγό του Σταυρούλα είχαν ως φαίνεται οκτώ παιδιά εκ των οποίων τα τέσσερα ήταν κορίτσια . η Ελένη, που νυμφεύθηκε Γεωργακέλο, η Γιαννούλα η οποία ήταν η πρεσβυτέρα του παπα – Δημήτρη Μαμωνά, εφημέριου του Βασσαρά, μία κόρη του είχε πάρει κάποιον Κατσιαφούρο και η τέταρτη που είχε πάρει από τα Βρέστενα, κάποιον Πρίμπα. Η μία από τις δύο αυτές κοπέλες λεγόταν Σοφία. Τα τέσσερα αγόρια ήταν ο Γεώργιος, « ο οποίος ήρθε από Αμερική και είχε μεγάλα καταστήματα στον Πειραιά », ο Λυμπέρης, ο Χαράλαμπος και ο Κωνσταντίνος.
Σχετικά τώρα με ένα Βασσαραίο που είχε γίνει μοναχός στην Ιερά Μονή των Αγίων Τεσσαράκοντα με το όνομα Προκόπιος, η έρευνά μας δεν οδηγεί στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για στενό συγγενή του Μελετίου Σακελλαροπούλου. Η παράδοση των Αγιοσαραντιτών αδελφών ομιλεί για τρία κατά σειρά κελιά των Βασσαραίων στη Μονή . του Παϊσίου Ζαχαρακοπούλου, του Μελετίου και του Προκοπίου. Ο Προκόπιος ήταν πράγματι από το Βασσαρά, αλλά δεν γνωρίζουμε το επίθετό του και οι σημερινοί υπερήλικες Βασσαραίοι, αδυνατούν να μας προσδιορίσουν την καταγωγή του. Η έρευνά μας, σε συνεργασία με τους Αγιοσαραντίτες Αδελφούς, κατευθύνεται μάλλον προς το επίθετο Μαλάμης.
Αλλά εάν ταύτα, ούτως έχουν κατά την ιστορίαν, Παναγιώτατε Δέσποτα, κατά την παρούσαν ευφρόσυνην ημέραν, οι Βασσαριώτες, με επικεφαλής τον Εφημέριον και πνευματικόν μας, πατέρα Ανάργυρον, κλείνουν σεβαστικά το γόνυ ενώπιον της Αρχιεροσύνης σας και ασπαζόμενοι την Τιμίαν Δεξιάν σας, σας ευχαριστούν εκ μέσης καρδίας, δια την αγάπην και ανύστακτον φροντίδαν σας δια την Ενορίαν του Βασσαρά και δια τον όπου γης Βασσαριώτην και συνάμα προσεύχονται εις τον Άγιον Θεόν, όπως σας χαρίζει υγείαν κατ’ άμφω, ώστε να ποιμαίνετε απρόσκοπτα τον λαόν Του, τον κατοικούντα εις την ιστορικήν και θεοφρούρητην Ιεράν Μητρόπολην Μονεμβασίας και Σπάρτης. ΓΕΝΟΙΤΟ.
(Η ομιλία εκφωνήθηκε την Κυριακή 25 Αυγούστου 2013 με την ευκαιρία συμπληρώσεως 80 χρόνων από την προς Κύριον εκδημία του Μακαριστού Μητροπολίτου Μεσσηνίας Μελετίου Σακελλαροπούλου).
